2008-08-29 16:41
miło mi przeczytać spojrzenie z drugiej strony.
Musze jednak coś dodać, co może rozjaśni....
Zasłuchana w głos i potrzeby mojego skarbu- za jaki uważałam zawsze mojego męża-oraz w jego potrzeby, zapomniałam o sobie.Niestety i to spowodowało że nie nauczył się zyć dla innych i potrzeby innych nie są istotne.
Nie jestem heterą i trucicielką, nie szaleję za ciuchami i kosmetykami, ale wierz mi doświadczony kolego,że 200 razy miałabym powód zostawić męża lub jego "cudowną" rodzinę...i to na różne sposoby.
możliwe,że powinnam, albo powinnam zdyscyplinować w ogóle wszystkich w rodzinie a nie pobłażać i rozczulać się.
Więcej szacunku maja osoby, które potrafią wzbudzić u innych respekt. Dobroć jest zawsze dupowata i wykorzystana.
Trochę tak się czuję- wykorzystana, więcej już nie mogę dać , więc już niepotrzebna. To się wyczuwa w codziennym zachowaniu....
Teraz uproszczenie o jakim pisałam- jak u maleńkiego dzidziusia- ciepło, sucho, pełny brzuszek i święty spokój.
To nie takie proste jak Artur napisałeś :-)
2008-09-24 11:51
witam serdecznie. czytałam wszystkie opinie i musze przyznac, ze zaliczam sie do Waszego grona kochane kobietki. z mezem jestesmy od siedmiu lat a ałzenstwem od 2,5 mamy wspaniałego synka 1,5 r i wszystko jeszcze do nie tak dawna było w jak najlepszym porzadku. bylismy wspaniała para. zawsze mogłam na niego liczyc, zawsze mnie rozweselał, wysłuchał, wspierał, spotkanie nawet po kilku godzinach nieobecnosci było dla nas ogromna radoscia. był dla mnie czuły, zalezało mu na sprawianiu mi przjemnosci, liczył sie z moim zdaniem, przejmował mymi problemami itd... a teraz???od kilku miesiecy trace juz siły. maz zaczał mnie ignorowac, przestalismy rozmawiac, tzn ja nadaje a on tylko mruczy. jezeli ja na siłe nie podejmowałabym tematów to chyba wogóle przestalibysmy rozmawiac. jak mówie, ze cos jest nie tak to twierdzi, ze sie czepiam i jak zwykle mam pretensje, jak zaczynam płakac z bezradnosci to twierdzi, ze histeryzuje itd... mam tego dosc, ja naprawde nie wiem co sie dzieje?????z jedenj strony najchetniej przestałabym nadskakiwac, odzywac sie ale boje sie, ze wtedy to juz wogóle sie to wszystko rozpiprzy. prosze pomózcie co robic i jak sie mam zachowywac? czy to sie zmieni????
2008-11-04 21:46
tak latwo powiedziec ale w zyciu...czujesz sie zupelnie niezauwazana przez swojego facet .samca .szczerze to jestes ta od zmieniania gaci dzieciom i zmywania garow.jaki kompromis i szacunek
2008-11-17 16:10
22 lata w związku tzw.toksycznym -co dalej
2008-11-18 09:47
rady sa ok ciekawi mnie jednak czy pani psycholog tez sie udaje przeczytalam kilka poradnikow dot.malzenstwa ale ani ja ani moj maz nie jestesmy ksiazkowa para tez miewamy tzw. kryzysy ale nie takie schematyczne
2008-11-19 22:51
Tez przez to teraz przechodzimy z mezem. Ale na szczescie mial odwage podzielic sie ze mna swoimi obawami i wypaleniem oraz, co gorsze dla mnie - zainteresowaniem kolezanka z pracy, ktorego sam nie rozumie. Po kilku dniach paniki, poczucia zdradzenia itp. wyszukalam w necie artykuly o kryzysie wieku sredniego i wyslalam mu mailem. Okazalo sie, ze trafilam w 10. Odkryl, ze to pojecie nie jest tylko zartobliwym skwitowaniem faceta rzucajacego zone dla nastolatki, ale realnym problemem, zjawiskiem dotykajacym zdecydowana wiekszosc meskiej populacji kolo 40tki. To ocena polowy zycia, tej minionej i przygotowywanie tej drugiej. Czas na oceny swoich osiagniec i stawienie czola mysli o nadchodzacej starosci. Przyszly rozmowy, dlugie, czasem bolesne, ale otwarte i szczere, wspolne bilansy minionego pozycia. Wynik byl budujacy - trwamy dalej, mamy nowe plany, wyjezdzamy na weekendy we dwoje, wyglada na to, ze reanimowalismy nasz zwiazek.
Kamien spadl mi z serca, bo to skarb i nie chcialabym go stracic.
Rozmawiajcie, czytajcie, wyrwijcie sie z rutyny - to chyba jedyna droga. A zacznijcie od przekonania tesciow o koniecznosci przyjecia dzieci na weekend i wyjedzcie razem na weekend. Tylko we dwoje.
Hartu ducha dla wszystkich niegdys szczesliwych zon. Powodzenia. Poki rozmawiacie - jest szansa na znalezienie rozwiazania.
2008-12-18 22:14
wszystko to prawda co pani pisze,uszanowanie!kryzysowa 30-latka
2009-02-24 11:54
Jestem mężatką od prawie 4 lat, pół roku temu urodziłam cudownego synka i myślałam że jesteśmy szczęśliwą rodziną, a tu mąż oświadczył mi że nie kocha mnie juz tak jak kiedyś, mysli o rozstaniu, że męczy go to już 1,5 roku. Na to wszystko poznał inną kobietę ktora nie jest mu obojętna, okłamywał mnie bo nie jednokrotnie sam zaplątał się w swoich zeznaniach. Ostatnio powiedział mi, że ta kobieta nie jest mu obojętna. Dla mnie to cios prosto w serce.Gdzie jest te mężczyzna w którym się zakochałam, który kochał mnie ponad wszystko, mielismy do siebie nieograniczone zaufanie...A teraz...w zamian za miłość, wierność i zaufanie co dostaję...bezsenne noce,niepokój,ból i łzy...:-( A jak go tak bardzo kocham:-) co mam robić?
2009-03-03 20:12
ja także dziękuję za to co jest napisane właśnie z mężem wybieramy sie na taką terapię i mam cichą nadzieje że pomoże mi i mojemu mężowi serdecznie pozdrawiam:)
2009-03-12 21:52
ze facetowi trzeba napisac na lodowce- ,,Uwaga-kryzys,,.Bo tak naprawde to tylko my kobiety dostrzegamy, ze ,,to nie tak mialo byc,,.Moj malzonek od prawie trzydziestu lat pyta-,,Ale o co ci chodzi,,I to prawda,ze caly w tym ambaras,zeby dwoje chcialo...
2009-03-20 23:43
Nawet jesli napiszesz gosciowi na lodowce,to pomysli pewnie,ze ten kryzys dotyczy raczej jej zaopatrzenia niz jakichkolwiek problemow. Kobietki sie miotaja,zeby cos zmienic a faceci kombinuja -jak sie okopac zeby dostep do nich byl jak najbardziej utrudniony.
Jak sie upolowalo zdobycz i ona nie ucieka to nie ma powodu jej gonic.
2009-08-03 13:18
Drogie panie nie jesteście uczciwe w tym stwierdzeniu. To jakby mezowie powiedzieli ze zony tylko narzekają.
2009-03-24 23:56
Dobrze dawać komuś rady, zwłaszcza tak ogólne np. przeproś tak, jak sama chciałabyś być przeproszona itp. pytanie tylko za co? W domu robię totalnie wszytko, a mój mąż ciągle ma powody, by nie rozmawiać ze mną. Uważa, że to ja mam jakiś problem, gapi się w TV, nawet obiadów nie jadamy razem, unika rozmów, a to podstawa przecież, jak mam go zmusić? Prośby o rozmowę nic nie dają, jestem na skraju wyczerpania, czytam różne artykuły tego typu i tak naprawdę nic z nich nie wynika...nie radzę sobie. Pozdrawiam czytelników!
2010-04-09 23:40
prosilam o rozmowe przez 3 lata , doczekalam sie raz ale po 1 godz. stweirdzil, ze juz jest zmeczony i skonczony temat, nie ma tematu, rozmowa nic nie dala, koniec tematu, wiecznie wyciagalam rekę, potrafilam przepraszac, krzyczalam, blagalam, prosilam, plakalam, szukalam pomocy wszedzie gdzie to mozliwe, a on tv, komputer, mecze i swoj swiat a ja sie go ponoc czepiam, dzieckiem nie chcial sie zajmowac nawet w trudnych dla mnie chwilach, w domu nie pomagal przy obowiazkach, wypominal tylko, ze on mnie utrzymuje, tyle moich nerwow, bolu, samotnosci a on biedny i poszkodowany bo dom traktuje jak hotel, w ktorym chce sie wyspac a wszystko sie samo za niego zrobi
2009-04-13 16:24
jestem właśnie na etapie takiego kryzysu żona nie może na mnie patrzeć a ja dla niej zrobił bym wszystko.Przez lat byłem chamem a teraz gdy próbuję się zmienić jest chyba za pużno.wiecie szanujcie swoje żony bo potem nie ma już nic.pozdrawiam
2009-04-18 17:35
Jestem żeńską czescią ,,takiego kryzysu,,i przyznam ci racje,że będąc chamem trudno oczekiwac od najbliższej osoby,by uwierzyła w odmianę.Wybaczanie ma swój kres.Rany się goją,blizny zostają.Ile razy pomyslałeś zanim skrzywdziłeś najbliższą ci osobę.ile razy postawileś się na miejsu żony.Kiedy tak naprawde i za jaka przyczyna dotarło do ciebie że robisz cos nie tak.Dlaczego teraz chcesz zrobić wszystko skoro jak sam twierdzisz przez lata byłeś złym człowiekiem.Czy nie zależy ci na tym żeby to tobie w dalszym ciągu było dobrze i chcesz się pozbyć wyrzutów sumienia.I co to twoim zdaniem jest,,wszystko,,.Może po prostu nigdy nie zapytałeś żony czego ona oczekuje/potrzebuje/i wydaje ci się,że wiesz co jest dla niej dobre.Wspaniałe jest to,co napisałeś w ostatnim zdaniu.Nikt trafniej by tego nie ujął.Nie trać nadziei.Zmień strategię.Ja widzę to od strony krzywdzonej przez lata kobiety.Może będę w stanie coś ci podpowiedzieć jeśli nie jest za pózno.U mnie już niestety-ściana.Mój facet jest bez szans.Nie rezygnuj.Walcz-ale mądrze.Pozdrawiam.
2010-04-09 23:48
powiedz jej bez ogrodek co zrobiles zle, co zniszczyles, ze czujesz sie winny i za co, wez w koncu odpowiedzialnosc za to, co rozbiles, dlateczego ona ma cierpiec za Twoje postepowanie, jak sie nie przyznasz to bedzie cierpiala wieczne katusze, powiedz ze chcesz to naprawic, ze ja kochasz , ze bedziesz z nia i dla niej a nie tylko dla siebie, ze w koncu do Ciebie to dotarlo, ze gotowy jestes rozwiazywac z nia kazdy problem, ze bedziesz ja szanowal i zaczynasz juz od dzis-PRZEPROS, BO ONA TEGO NIE UDZWIGNIE, MALZENSTWO POWINNI DZIWGAC OBOJE MALZONKOWIE
2011-04-02 02:40
napisz wiecej takich postow,bo morze naprawde komus uratujesz zwiazek pozdrawiam
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy