Nie lubi opowiadać o swoich projektach. Uważa, że bronią się same i każdy może interpretować je na swój sposób. Ucieka od nijakości, fascynuje ją japońskie wyczucie łączenia prostych form z bogactwem koloru. Jej ubrań nie da się nie zauważyć: Katarzyna Królak powoli, ale konsekwentnie wkracza w świat mody.
Jej ostatnia, letnia kolekcja budzi różne skojarzenia: w Polsce dostrzeżono w niej wpływy Alicji w Krainie Czarów, w Chinach zobaczono w jej strojach przebranie wróżki, na skandynawskim blogu pojawiło się określenie "metaliczna lalka".
-
Szczerze mówiąc, nie przepadam za opowiadaniem o tworzonych przez siebie ubraniach - przyznaje
Katarzyna Królak. -
Wolę słuchać co mają o nich do powiedzenia inni. Fascynuje mnie różnorodna, często leżąca na przeciwległych biegunach interpretacja.Co siedzi w głowie Yamamoto
mają dla mnie kluczowe znaczenie: patrząc na dobre zdjęcia, łatwiej mi ocenić projekty
37%
mają znaczenie, ale dużo ważniejsza jest jakość samych ubrań, talent projektanta
37%
nie są dla mnie istotne, w modzie nie chodzi o fotografie, ale same projekty
26%
Cechy, które przewijają się we wszystkich jej projektach to transparentność i błysk. Nie zbyt nachalny, nie przesadny: klasyczny połysk połączony z ciekawą fakturą i przezroczystością tkanin.
Projektantka przyznaje, że lubi, gdy w stroju "coś się dzieje", kiedy może nadać sylwetce awangardowy wygląd. Nudzi ją nijakość.
-
W projektach eksperymentalnych stawiam na kolor i fakturę, jakość tkanin ma tu mniejsze znaczenie. W tych użytkowych stawiam na dobrej jakości materiały: lubię łączyć naturalne materiały, na przykład włoską wełnę czy wiskozę z syntetykami, lekkie tkaniny z ciężkimi - przyznaje projektantka.
Oglądanie jej projektów ułatwiają niesamowite, magiczne zdjęcia: są bardzo dobre, dopracowane w każdym szczególe.
-
Fotografie są niezbędnym uzupełnieniem wizji projektanta, dlatego tak ważne jest, żeby zdjęcia były naprawdę dobre - wyjaśnia Królak. -
Wystarczy złe światło, brak wyczucia fotografa, brak porozumienia z projektantem, napięta poza modelki i najlepsza stylizacja się nie obroni. Jestem estetką i kocham oglądać piękne fotografie. Nie potrafię ich sama tworzyć, dlatego chętnie czerpię radość z współtworzenia sesji. Szczerze zazdroszczę dobrym fotografom talentu.
Pytana o inspiracje, wymienia
Verę Wang za kobiecość i wysublimowanie,
Iris van Harpen za kreatywność, odwagę i bezkompromisowość,
Stellę McCartney za komfort i funkcjonalność,
Toma Forda za jakość, precyzję i perfekcję. Aktualnie fascynuje ją twórczość japońskich projektantów:
Kenzo Takada i
Yohji Yamamoto. Imponuje jej wyczucie koloru, geometryczność, innowacyjność, połączenie prostoty i przepychu. Twierdzi, że gdyby miała ponownie się narodzić, byłaby właśnie Yamamoto. -
W jego głowie musi być piękny, fascynujący świat, ciarki przechodzą mi na samą myśl - dodaje.
Coś więcej niż żywe manekinyNiektóre zdjęcia portretują tajemniczą, zmysłową kobietę ubraną subtelnie, czasem wręcz dziewczęco, inne są wręcz mroczne: strój kontrastuje z niepokojącymi kadrami i urodą modelki. Jej projekty, podobnie jak zdjęcia, są różnorodne. Kiedy pytam Katarzynę Królak o ten dysonans, śmieje się, że pewnie wielu wywróżyło by jej marketingową klapę. Szybko jednak dodaje, że grupą docelową jej projektów jest ona sama. Rzeczy, które tworzy, to ubrania, które chętnie by założyła. Przekonuje, że inaczej po prostu nie potrafi.
-
Próbowałam projektować rzeczy, które nie są w moim stylu. Efekt był taki, że ani ja, ani klientka nie byłyśmy zadowolone - przyznaje. -
Ja nie potrafiłam skłamać, że wyszło idealnie, a ona próbowała ukryć negatywne odczucia, co wprawiło mnie w jeszcze większe zakłopotanie.
Pytana o rys charakterologiczny odbiorców projektów, odpowiada, że są to osoby dynamiczne, odważne, lubiące eksperymenty, wiedzące, czego chcą.
-
Liczy się własna interpretacja, a nie kopiowanie ram nadanych przez projektanta - dodaje. -
Nie ma nic ciekawego w oglądaniu osób, które wyglądają jak żywe manekiny od stóp do głów ubrane w zestawy z katalogów. Szanuję indywidualizm, ale nie za wszelką cenę. Przede wszystkim umiar i dobry gust. Na deser staż u KenzoDojrzałość kolekcji Królak zdumiewa, jeśli weźmie się pod uwagę fakt, że pojawiła się w branży niedawno. Co prawda przyznaje, że jej szafa od dawna pełna była kolorowych ubrań i "dziwolągów", ale studia w warszawskiej Międzynarodowej Szkole Kostiumografii i Projektowania Ubioru rozpoczęła dopiero dwa lata temu.
Projektantka nie lubi mówić o swoich sukcesach, ale nie trzeba ich długo szukać. Poza showroomem na
Fashion Week w Łodzi i pokazem podczas
Wrocław Fashion Meeting, jej projekty pojawiły się także w wielu zagranicznych mediach. Pisały o niej portale angielskie, szwedzkie, rosyjskie i chińskie, między innymi
ElleChina.com,
Trendhunter.com czy
Designscene.com.Obecnie prowadzi swoją pracownie w gdyńskim lofcie, w dawnym budynku Dalmoru. Pytana o swoje przyszłe plany, odpowiada:
-
Marzy mi się Japonia, bardzo chciałabym, żeby zaproszono mnie do współtworzenia sesji zdjęciowej dla jednego z wydawanych tam magazynów. Byłoby wspaniale, gdyby moje ubrania zaczęły się sprzedawać w Tokyo nie tylko jako oddzielne elementy składane w bezpieczne stylizacje, ale jako szalone, kolorowe kompozycje. A na deser poproszę staż w domu mody Kenzo lub u Yohji Yamamoto. Jeśli wszechświat wysłucha prośby, bilet kupię sobie już sama. Katarzyna Królak - trójmiejska projektantka, właścicielka marki Krolak. Jej głównym założeniem jest tworzenie ubrań nieoczywistych, ale też funkcjonalnych. Od dwóch lat studiuje w warszawskiej Międzynarodowej Szkole Kostiumografii i Projektowania Ubioru, odniosła już liczne sukcesy - pokazywała swoje projekty podczas Fashion Week w Łodzi, na Wrocław Fashion Meeting. Piszą o niej media skandynawskie, rosyjskie, angielskie, chińskie. Jej studio znajduje się w Gdyni. Więcej informacji:
www.katarzynakrolak.com.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy