W Polsce mężczyźni wstydzą się rozbierać przed urologiem, co ma skutkować niską wykrywalnością wczesnych zmian nowotworowych. Okazuje się jednak, że ci "bezwstydni" też będą mieli problem, żeby regularnie i profilaktycznie móc pokazać się specjaliście.
tak, chodzę regularnie
24%
nie, ale chcę się umówić
20%
nie, nigdy i nie myślę o tym
22%
Przyzwyczailiśmy się do stwierdzenia mówiącego, że wysoka zachorowalność na tzw. męskie nowotwory jest spowodowana zwyczajną wstydliwością mężczyzn, którzy boją się badania prostaty czy jąder i nie chcą, żeby urolodzy badali ich palpacyjnie. Panowie nie chcą, żeby ktoś "tam" zaglądał czy wręcz o tym mówił. Z pewnością takie założenie w części jest zgodne z prawdą. Być może jednak, oprócz apeli mówiących, "że nie ma co być takim wstydziochem, jak można sobie łatwo przedłużyć życie", warto zwrócić uwagę na problem systemowego dostępu do opieki urologicznej.
MZ: regularnie odwiedzaj urologa
Być może bowiem są mężczyźni, którzy podjęli męską i prozdrowotną decyzję o ściągnięciu majtek przed lekarzem, jednak w praktyce odpuszczają profilaktykę z powodu zbyt trudnej ścieżki dostania się do tego specjalisty.
"Co trzeci pacjent chory na raka prostaty umiera, bo zbyt późno zgłosił się do lekarza. Choroba na wczesnym etapie zwykle nie daje żadnych objawów. Dlatego regularnie odwiedzaj urologa" - informowało ostatnio Ministerstwo Zdrowia.
Faktycznie chyba nie znam osoby, która systematycznie chodziłaby do urologa. Warto jednak się zastanowić, czy regularne odwiedzanie urologa w Polsce jest w ogóle możliwe? Pytanie dotyczy oczywiście wizyt w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia, bo w sektorze prywatnym nie będzie to problemem.
W #movember nie chodzi o wąsy, a o badania. Zrobisz je bezpłatnie
Ścieżka jest za długa
Jak rozumiem, regularne i profilaktyczne wizyty u urologa dotyczą konsultacji w momencie, kiedy pacjent nie wyczuwa żadnych objawów i po prostu chce sprawdzić, czy nie rozwijają się wczesne patologie, których nie jesteśmy w stanie dostrzec lub wyczuć podczas samobadania.
W Polsce, aby ostatecznie móc stawić się u urologa, niezbędne jest skierowanie, które może nam wystawić lekarz Podstawowej Opieki Zdrowotnej. Za każdym razem, chcąc regularnie chodzić do urologa, musielibyśmy najpierw umawiać się na wizytę w przychodni u specjalisty medycyny rodzinnej. Załóżmy jednak, że zdeterminowany pacjent regularnie byłby w stanie przebrnąć przez schemat - rejestracja - czas oczekiwania na wizytę - wizyta u lekarza POZ - rejestracja - czas oczekiwania - wizyta u urologa.
Polska bez szczepionek przeciw COVID? Kiedy najnowsza szczepionka trafi do aptek?
Jak lekarz ma wystawić skierowanie bez objawów?
Drugi problem, który praktycznie przekreśla całą ścieżkę, polega na wspomnianym wcześniej braku objawów. Lekarz rodzinny wystawi nam bowiem skierowanie ze względu na określone obawy, a więc niepokojące objawy. Trzeba jednak założyć, ze narracja pacjenta, który po prostu chce wykonać badanie, bo minął rok od ostatniego, nie jest wystarczająca. Lekarz POZ musi merytorycznie uargumentować wystawienie takiego dokumentu.
Dlatego pacjent, który chce skorzystać z w pełni uzasadnionych i słusznych rad Ministerstwa Zdrowia, raczej powinien od razu udać się do prywatnego sektora lub poczekać na zmianę ścieżki rejestracji do urologa. Te od lat są przedmiotem dyskusji i zapowiedzi kolejnych resortów zdrowia.
Być może, kiedy to nastąpi i pacjenci będą mogli rejestrować się bez skierowania, nikt już nie będzie się wstydził takich badań i wtedy faktycznie spadnie zachorowalność na męskie nowotwory.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy