Seksualność dziecka jest tematem niechętnie podejmowanym przez rodziców. Wciąż budzi zdziwienie, zaniepokojenie i zawstydzenie. Sfera seksualna jest jednak harmonijnym elementem rozwoju człowieka - już od narodzin.
Tak, mam już za sobą taką rozmowę
45%
Planuję taką rozmowę, ale nie wiem jakich słow i okresleń używać
26%
Nie, od tego jest szkoła
29%
Masturbacja dziecięca Może występować już u niemowląt. U większości dzieci pojawia się około 2 roku życia, kiedy, po pożegnaniu z pieluszką, maluch uzyskuje łatwiejszy dostęp do swoich narządów intymnych. Zarówno chłopcy, jak i dziewczynki mogą zaciskać nóżki, szarpać bieliznę, dotykać swoich sfer intymnych dłonią lub zabawkami, ocierać się o meble. Mogą towarzyszyć temu objawy podniecenia. Nie można jednak uznać takiego zachowania za równoznaczne aktywności seksualnej nastolatków i dorosłych. Fizjologiczna niedojrzałość sprawia, że dziecko nie przeżywa orgazmu, a jedynie uogólnioną relaksującą przyjemność. Motywacją dziecka jest ciekawość, a nie potrzeba seksualna. Z podobnym zaangażowaniem będzie ono dotykało zarówno swoich narządów intymnych, jak i twarzy czy rąk.
Nakrywając malucha na dotykaniu genitaliów nie należy emocjonalnie oceniać, karać, ani zabraniać takiego zachowania. Warto przekierować uwagę dziecka na inne atrakcyjne zajęcie - np. wspólną zabawę. Eksperymenty z masturbacją mogą wynikać z nudy i żywiołowego temperamentu dziecka. Problem ten rozwiąże wypełnienie wolnego czasu np. zajęciami ruchowymi, spacerem.
Starsze dziecko, któremu zdarzy się masturbacja w obecności dorosłych, powinno otrzymać informację, że jest to czynność intymna i można dotykać się wtedy, kiedy jest się samemu w swoim pokoju lub w łazience.
Czasami dziecko masturbuje się często, regularnie, w sposób zauważalny i niepokojący opiekunów. Jeśli zachowania takie powtarzają się w podobnych sytuacjach - w dniu wizyty gości, wyjścia rodziców z domu, przed zaśnięciem lub podczas jednych tylko zajęć w przedszkolu, - masturbacja mogła stać się dla malucha sposobem na radzenie sobie z lękiem, stresem, samotnością. W takiej sytuacji należy zadbać o zapewnienie mu poczucia bezpieczeństwa, odkrycie źródeł napięć i wspólne zaradzenie im. Jeśli problem nie ustaje, należy skonsultować się ze specjalistą.
Masturbacja dotyczy większości dzieci. Jest zachowaniem fizjologicznym i świadczy o prawidłowym rozwoju. Nawet w przypadku okresów uporczywej masturbacji, podawanie dziecku leków uspokajających, co mogą proponować lekarze, nie jest konieczne. Masturbacja dziecięca wygasa samoistnie około 8. roku życia.
Ekshibicjonizm dziecięcyCoraz większa samodzielność i mobilność dziecka pozwalają mu swobodnie poznawać własne ciało. Około 3 roku życia maluch odkrywa niezmienne różnice w budowie fizycznej między płciami - i samo zaczyna czuć się chłopcem lub dziewczynką. Odkryciem tym dzieli się z otoczeniem, spontanicznie rozbierając się do naga, zarówno w domu, jak i w przedszkolu lub sklepie.
Zachowanie to jest dla malucha ekscytujące i sprawia mu przyjemność - tym większą, im większe zainteresowanie wzbudza wśród dorosłych. W tym wieku nie zna jeszcze uczucia wstydu.
Warto aby w takiej sytuacji rodzic zachował spokój i nie okazywał dziecku swoich silnych emocji. Wymierzenie kary za rozebranie się, złość i gniew opiekuna mogą budować w dziecku poczucie winy, niechęć do własnego ciała, zaburzać samoocenę. Z kolei głośne uznawanie roznegliżowanych występów dziecka za urocze i zabawne jest dla niego nagrodą i motywacją, aby podobne zachowania powtarzać jak najczęściej, ponieważ w ten sposób można zdobyć uwagę i sympatię dorosłych. Prosząc dziecko, aby się ubrało lub ubierając je, warto odwołać się do zasad "Kiedy w domu są goście, wszyscy jesteśmy ubrani/ Na dworze jest zimno, więc musimy mieć na sobie ubrania".
Pytania dotyczące seksualności zadawane przez dzieckoWspółczesna wszechobecność tematyki erotycznej oraz łatwy dostęp do informacji sprawiają, że pytania dzieci o seks stają się coraz trudniejsze, coraz bardziej zaskakujące i szczegółowe. Nierzadko dotyczą społecznych tematów tabu - orientacji seksualnej, odważnych technik czy akcesoriów erotycznych. Warto jednak, żeby odpowiedzi również na te pytania udzielili właśnie opiekunowie, do których dziecko zgłosiło się ze swoją wątpliwością.
Odpowiedź powinna być możliwie prosta. Dotycząca dokładnie tego, o co zapytało dziecko, w formie dostosowanej do jego wieku. Przede wszystkim jednak - zgodna z prawdą. Jeśli w danej chwili nie posiadamy odpowiedniej wiedzy lub zakłopotanie i stres są zbyt silne, warto odpowiedzieć dziecku "Zastanowię się nad tym, o co pytasz/ poszukam takich informacji i wrócimy do tej rozmowy wieczorem".
W rozmowach o seksualności problemem wielu rodziców jest dobór odpowiednich słów. Opowiadając o intymnych częściach ciała i zachowaniach seksualnych można, nawet przy małym dziecku, korzystać z nazw oficjalnych - używanych w gabinecie lekarskim czy literaturze. Jednocześnie warto jednak dodawać zdrobniałe synonimy, którymi mogą się posługiwać domownicy. Wybór tych słów (lub stworzenie własnych!) jest indywidualną decyzją każdej rodziny.
Kiedy pytania starszego przedszkolaka lub małego ucznia stają się coraz trudniejsze i bardziej szczegółowe, pomocne będą książki edukacyjne. Dobrym pomysłem może okazać się również wspólne rysowanie lub ułożenie zabawnej rymowanki, np. o przebiegu ciąży. Odpowiadając na pytania dziecka dotyczące rozmnażania warto poświęcić uwagę również emocjonalnej sferze seksualności i związków. Podkreślajmy, że zakochanych, którzy chcą mieć dziecko, łączy miłość, wzajemny szacunek i troska.
Wszystkie powyższe zachowania są elementem prawidłowego rozwoju dziecka, mogą być jednak również sygnałem, że sfera seksualna stała się w jego życiu niepokojąco istotna. Organizacje zajmujące się przeciwdziałaniem przemocy seksualnej wobec dzieci podają, że ofiarami wykorzystania w dzieciństwie staje się ok. 20 proc. dziewczynek i 10 proc. chłopców. Naszą czujność powinny wzbudzić sytuacje, w których dziecko posługuje się językiem charakterystycznym dla dorosłych - dla narządów intymnych używa określeń medycznych, slangowych lub wulgarnych - lub posiada wiedzę dotyczącą szczegółów budowy anatomicznej i przebiegu stosunku, której nie uzyskało od najbliższego opiekuna, ani podczas nauki. Warto zwrócić szczególną uwagę na masturbację uporczywą, powtarzającą się w sytuacjach stresujących oraz natarczywe zachowania seksualne wobec innych dzieci i dorosłych, jak również niechęć do własnego ciała, nagości, reagowanie na kontakty cielesne lękiem, wstydem i smutkiem.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy