Większość pacjentów Oddziału Dzieci i Młodzieży Szpitala Psychiatrycznego to osoby po próbach bądź z zamiarem prób samobójczych. - Decyzja o podjęciu próby samobójczej stanowi proces. Jesteśmy wyposażeni w instynkt samochozachowczy, który nas chroni przed robieniem sobie krzywdy. Musi więc upłynąć pewien czas, w którym człowiek dochodzi do myśli, że lepiej nie żyć, potem szuka sposobu, by następnie podjąć decyzję - mówi ordynator oddziału. Obecnie w ośrodku zdrowia jest więcej pacjentów niż miejsc, a taka sytuacja nie należy do rzadkości.
Dziecko zastraszane w szkole. Przemoc, hejt, nękanie - jak z tym walczyć?
Kolejka na NFZ. Czy jest sens wyjechać poza Trójmiasto?
2023-10-11 08:24
Jak dzieciak ma spokojnie funkcjonować jak na każdym kroku atakowany jest przez przemoc, złość, wyścig kto lepszy telefon, buty, ciuch... Kultura zachodu to utopia, my nią przesiąkamy co doprowadzi nas do zguby - dzieci są ofiarami tego. Szkoła nie uczy dobrych wzorców a powinna. Dzieci spędzają tam sporo czasu, rodzic nie wszystko jest w stanie wytłumaczyć. Czemu do lat 2000 nie był to problem a nasiliło się to po a od paru lat to w ogóle, nawet wśród dorosłych?
2023-10-31 09:56
Jeśli dziecko widzi, że dla rodziców ważna jest marką ubrania i samochodu, chęć zaimponowania tym swoim sąsiadom czy znajomym, to przyjmuje, że to jak jesteś ubrany i czym jeździsz, czy jakiego smartfona używasz jest ważniejsze od tego co sobą reprezentujesz, do tego rosnący brak tolerancji, wyśmiewanie biedy, niezaradności, rodzic pokazuje swoim przykładem, szkoła dostaje 6 letnie dziecko, które już nabyło wiele wzorów z domu i codziennie nabywa
2023-10-13 06:28
Szkoła jest od wspierania rodziców w procesie wychowania l, wzorce wynosi sir z domu. To nie wina szkoły, że dziecko spędza tam więcej czasu jak z rodzicem. Obecni rodzice są niestabilini emocjonalnie, nie maja czasu dla swoich dzieci, tu jest główny problem. Nie każdy może i powinien być rodzicem.
2023-10-12 00:13
się kimś innym i mogą określić swoją płeć jedną z 54. Także tym że mogą dokonać inicjacji seksualnej w wieku 6 lat. I wy się na tym portalu dziwicie? Na tym portalu który w zawoalowany sposób promuje "wyzwolenie" płciowe i seksualne.
2023-10-12 00:07
Plus straszenie wszystkim wszędzie zamiast dziecko poznawać świat
2023-10-12 06:34
Te problemy były zawsze, tylko współczesna technologia sprawiła, że zostały upublicznione. Dziś każdy od ręki ma dostęp do każdej informacji. Dawniej było trudniej.
2023-10-11 13:33
Jeśli rodzice ścigają się i kupują coraz to droższe dobra, to auto kompat za małe na 4 osobową rodziną, musi byc SUV.
Telefon z androidem jest obciachowy, musi być iphone, a ciuchy z marketu to wstyd pokazać się na mieście. I w taki sposób również dzieci w tym uczestniczą.
2023-10-11 13:49
Buntują się
2023-10-11 12:37
czemu zwalamy to na zachód, wystarczy popatrzyć na to co dzieje się w polskim społeczeństwie przed wyborami - między cżłonkami rodziny jest taka agresja, że jak ten świat ma normalnie funkcjonować jak nawet z najbliższymi jesteśmy skłóceni...
2023-10-11 11:15
Problem jest głębszy wszystko zaczyna się od zabieganych rodziców ..Pobaw się komórka czy tabletem brak czasu dla własnych dzieci się mści
2023-10-11 12:39
nasze pokolenie też nie spędzało czasu z rodzicami, a jednak uważam, że i tak byliśmy bardziej szczęśliwi niż obecne dzieciaki i nawet jak teraz widzimy, że mamy pewne braki z czasów dziecięcych to jakoś łatwiej sobie z tym dajemy radę
2023-10-11 10:21
2023-10-11 09:50
Nie masz racji. Urodziłam się pod koniec lat 80-tych. O wyskoczeniu z okna myślałam już będąc w przedszkolu. Powstrzymywał mnie lęk przed tym, ze mieszkamy za nisko i może nie umrę, tylko skończę na wózku i już nigdy nic się nie zmieni. Ze ciagle będę słyszeć, ze przyniosłam wstyd (bo to, co się o nas mówi na zewnątrz, było dla rodziców
Nie masz racji. Urodziłam się pod koniec lat 80-tych. O wyskoczeniu z okna myślałam już będąc w przedszkolu. Powstrzymywał mnie lęk przed tym, ze mieszkamy za nisko i może nie umrę, tylko skończę na wózku i już nigdy nic się nie zmieni. Ze ciagle będę słyszeć, ze przyniosłam wstyd (bo to, co się o nas mówi na zewnątrz, było dla rodziców najważniejsze). Rodzina klasa średnia wyższa, prywatne zajęcia, rodzice serdecznie witający się z sąsiadami. Nikt w dalszej rodzinie ani szkole, nie przypuszczał co siedzi mi w głowie, ze ciagle slysze, ze jestem śmieciem, ze dostaję lanie za wszystko i tak, żeby nie było widać. Przetrwałam jakoś, bardzo długo wychodziłam na prostą. Z rodzicami nie utrzymuję kontaktów, wiem tylko, ze wszystkim się żalą, ze mają niewdzięczne dziecko, bo dostałam od nich wszystko. Nieprawda, zabrakło miłości, szacunku i akceptacji. Nie mam swoich dzieci i nie będę mieć. Mam za to nastoletniego pasierba, dla którego staram się być dorosłym, jakiego w przeszłości chcialabym spotkać.
2023-10-12 00:16
Ja jestem po 60-tce i podobne przeżycia. Zawsze chciałam uciec z domu. Życie nie tak mi się ułożyło, jak marzyłam.
2023-10-11 21:15
przytoczyłaś to na swoim przykładzie ,wiec kolega ma racje
2023-10-11 20:42
"zabrakło miłości, szacunku i akceptacji" - sa dwie strony medalu, ciekawe co na ten temat mysla twoi rodzice. Zabraklo akceptacji czego konkretnie w twoim zachowaniu? Pomijajac patologiczne rodziny (alkoholizm, przemoc fizyczna, brak czasu dla dzieci), w 99% przypadkach okazuje sie ze racja jest po stronie rodzicow.
2023-10-11 13:07
Wiele osób miała podobnie z tego okresu (witaj w klubie), niektóre z biegiem lat dostrzegały co jest be a co nie. Z perspektywy czasu i tego co widziałem na osiedlu jestem wdzięczny za twarde trzymanie i narzucanie jakichś obowiązków (nauka, sport, szacunek dla tych co na niego zasługują i zero litości dla tych, którzy chcą cię zgnoić i zmieszać z
Wiele osób miała podobnie z tego okresu (witaj w klubie), niektóre z biegiem lat dostrzegały co jest be a co nie. Z perspektywy czasu i tego co widziałem na osiedlu jestem wdzięczny za twarde trzymanie i narzucanie jakichś obowiązków (nauka, sport, szacunek dla tych co na niego zasługują i zero litości dla tych, którzy chcą cię zgnoić i zmieszać z błotem, olewanie pseudo dramatów itp). Ale widząc to co dzieje się z dzisiejszymi rozwydrzonymi bachorami, które manipulują rodzicami bez szacunku, ćpają, chleją, pie*szą się w szkołach średnich i podstawowych, co tydzień chodzą za rączkę z kimś innym to jestem trochę przerażony co z tych patusów wyrośnie. Kiedyś na osiedlu szacunek musiałeś sobie sam wywalczyć i za brak szacunku był oklep. Dziś na ulicy g*wniary po 12-14 lat witają się "cześć kur*o - cześć dziw*ko........
2023-10-11 15:12
To nie wina dzieciaków, a wzorców, które wynoszą z domu.
2023-10-11 10:44
Mam nadzieję, że już jest u Ciebie dobrze. Życzę ci dużo czułości i miłości dla samej siebie. Pozdrawiam serdecznie
2023-10-11 10:27
Trzymam za Ciebie kciuki!
2023-10-11 12:05
Kurczę, kim trzeba być, by minusować taką wypowiedź.
2023-10-11 22:43
2023-10-11 09:07
To nie jest kwestia kultury zachodu, tylko tego, że my jako naród nigdy nie rozprawiliśmy się czule z naszą traumą wojenną i pewne schematy, falowo przekazywane są z pokolenia na pokolenie. Pokolenie dziadków napatrzyło się podczas IIWŚ ba trupy, gwałty, ruiny, utratę bliskich. Pozostali z tym sami. Ich dzieci z kolei nie mogły mieć żadnych
To nie jest kwestia kultury zachodu, tylko tego, że my jako naród nigdy nie rozprawiliśmy się czule z naszą traumą wojenną i pewne schematy, falowo przekazywane są z pokolenia na pokolenie. Pokolenie dziadków napatrzyło się podczas IIWŚ ba trupy, gwałty, ruiny, utratę bliskich. Pozostali z tym sami. Ich dzieci z kolei nie mogły mieć żadnych problemów (co było iluzoryczne, bo kady ma jakieś problemy), bo nic nie równało się tym strasznym przeżyciom, które spotkało ich rodziców. Trzeba było wszystko zamknąć w sobie i najlepiej nie przezywać. Ich dzieci to roczniki z lat 70-80 tu już szło dwutorowo - albo musiały być mega samodzielne (często ponad wiek) , z kluczem na szyi, znowu pozostawione same sobie ze smutkiem, złością, przemocą, albo druga grup, mniejsza, która była bardziej zadbana lecz jeszcze nieuprawniona do wyrażania złych emocji, grzeczna na siłę. To pokolenie ma obecne dzieci i młodzież i chyba tu jest największa polaryzacja, a zarazem zmiana mająca na celu (w końcu!) przełamanie schematu. Jeśli dzieciak ma szczęście, dorasta w rodzinie, która jest uważna na jego problemy, emocje i uczucia (to pierwsze pokolenie, które zaczyna się uczyć o emocjach i uczuciach!) jest szansa, że w przyszłości zerwie z tym szkodliwym mitem bycia cichym, nieprzeżywającym, zamrożonym. Cześć dzieci/rodzin jednak nadal mocno funkcjonuje w rzeczywistości fasadowej - na pokaz wszystko Ok, a w środku buzuje i czasem tylko wychodzi na zewnątrz w postaci przemocy, smutku, agresji. Dbajmy o siebie!
2023-10-11 10:54
2023-10-11 11:02
Szkoła i system edukacyjny to już inna bajka. Tu potrzebna jest wielowymiarowa reforma. Ech, temat rzeka.
2023-10-11 10:24
Oby ten komentarz tych, którzy nie mieli świadomości przekierował na właściwe tory, dziękuję
2023-10-11 10:53
Dziękuję za uznanie. Z mojej perspektywy mogę stwierdzić, że ujrzenie tego, o czym wcześniej napisałam i uznanie za fakt, było wyzwalające i z większym spokojem oraz zrozumieniem mogłam spojrzeć na moich dziadków, rodziców, ale również zobaczyć to w szerszej perspektywie objaśniającej - co tu dużo mówić - dużą agresję w społeczeństwie i zero-jedynkowość części ludzi. Pozdrawiam
2023-10-11 09:11
Powiedziane
2023-10-11 09:19
Dziękuję :)
2023-10-11 08:31
2023-10-12 06:50
Markowe buty, spodnie Levis, Wrangler czy Lee.
2023-10-11 08:33
2023-10-11 08:13
wychowanych przez tv i internety; mogę się założyć o flachę, że dzieciaki oglądające Reksia, Bolka i Lolka czy Kota Filemona nie miały myśli samobójczych....
2023-10-12 06:17
Muszę niestety się z Tobą niezgodzic. Miały i to duże, ale nikt o tym nie trąbił w tv, w portalu internetowym i innych miejscach. Nie mamy pojęcia o skali
2023-10-11 12:35
to pokolenie nie miało myśli samobójczych za czasów dziecięcych ale ma je teraz, mając 30-40 lat, więc to chyba głębszy problem... za duża presja jest teraz i nie wytrzymują jej ani dorośli a tym bardziej dzieciaki.
2023-10-11 11:58
Zejdź na ziemie. Były, tylko ty masz klapki na oczach jak koń.
2023-10-11 11:33
Oczywiście, dzieci mają teraz inne wzorce,inny stres,ale naprawdę jeśli się wejdzie w temat samobójstw w PRL itp. to jest to tak samo przerażające.
2023-10-11 09:13
2023-10-11 09:11
Bajki opowiadasz. Pokolenie obecnych czterdziestolatków, stanowi duża cześć pacjentów psychiatrycznych.
2023-10-11 22:09
To jest sztafeta i musimy jako społeczeństwo pomóc ją przerwać.
2023-10-11 08:45
2023-10-11 08:28
założysz się o flachę?
2023-10-11 08:28
Prób samobójczych, myśli samobójczych z tendencją do realizacji i udanych samobójstw też było sporo.
Ze względu na to, ze kiedyś był to temat bardzo wstydliwy i brakowało świadomości to wiele z nich zamiatano pod dywan.
Coś jednak sprawiło, że w liczbach bezwzględnych teraz jest epidemia depresji.
Dużej winy upatruje się w
Prób samobójczych, myśli samobójczych z tendencją do realizacji i udanych samobójstw też było sporo.
Ze względu na to, ze kiedyś był to temat bardzo wstydliwy i brakowało świadomości to wiele z nich zamiatano pod dywan.
Coś jednak sprawiło, że w liczbach bezwzględnych teraz jest epidemia depresji.
Dużej winy upatruje się w relacjach rodzinnych w dzieciństwie. Czyli to w rodzicach trzeba szukać głównej przyczyny.
Coś o tym wiem, moje dziecko kilkakrotnie podejmowało próby samobójcze. Nikomu nie życzę takich przeżyć.
2023-10-11 09:26
Przykro mi, że ciebie to spotkało. Życzę dużo siły Tobie i Twojemu dziecku.
2023-10-11 09:17
To dobrze o tobie świadczy ja kilkukrotnie próbowało. Może warto to zgłosić odpowiednim służbą.
2023-10-11 12:54
Służbą? Zgłoś się z powrotem do szkoły.
2023-10-11 08:24
miały
2023-10-11 11:41
Tylko wszystko było w aurze sensacji i niedopowiedzeń. To była komuna i szpital psychiatryczny był synonimem Tworek czy Kocborowa, czyli świrowa.
Pamiętam jak wśród dzieci w szkole było szeptanie, że w falowcu ta a ta włożyła głowę do piekarnika albo znowu ktoś wyskoczył z X piętra. Dla zdrowych dzieci był to tylko chwilowy dreszcz i "twist
Tylko wszystko było w aurze sensacji i niedopowiedzeń. To była komuna i szpital psychiatryczny był synonimem Tworek czy Kocborowa, czyli świrowa.
Pamiętam jak wśród dzieci w szkole było szeptanie, że w falowcu ta a ta włożyła głowę do piekarnika albo znowu ktoś wyskoczył z X piętra. Dla zdrowych dzieci był to tylko chwilowy dreszcz i "twist in sobriety"... Z dzisiejszej perspektywy rozumiem co czuli rodzice i bliscy, niemoc i brak wyjścia, nikt za bardzo nie wyjaśniał, że to choroba jak inne tylko dotykająca mózgu.
Pamiętacie film "Lot nad kukułczym gniazdem", gdzie Nicholson trafiał do zamkniętego szpitala psychiatrycznego i manipulował grupą schizofreników? Jak ludzie chorzy psychicznie byli przedstawiani?
2023-10-11 08:20
Tak, tak... kiedyś to były czasy, a teraz to nie ma czasów...
2023-10-11 23:33
filmy, gry, seriale, auta, telewizja, ludzie, to wszystko bylo lepsze
2023-10-11 08:40
to nie kwestia internetu, dzieci chłoną te lęki, bowiem te trapią rodziny.
2023-10-12 00:19
A co myśli dziecko szkolne słuchając przemówień naszych polityków?
2023-10-12 00:03
Przeleżałem połowę życia dzieciaka z różnymi trudnymi chorobami.
Myślisz że miałem takie myśli ? Nigdy. Bo były jasne zasady i wartości.
Życie to wartość ....a nie kurde coś co się kupi za kartę tatusia
2023-10-12 00:28
Strata bliskiego.... przeżyć żałobę. Zaakceptować
Wtedy widac światelkow tunelu
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy