Tęsknisz za smakiem żółtego sera, jaki pamiętasz z dzieciństwa? Nie jesteś sam. Niestety w sklepach wciąż można się natknąć na produkty seropodobne, które kuszą niską ceną i pięknym, niekoniecznie naturalnym kolorem.
wysoką cenę - nie wezmę z półki sera, który kosztuje mniej niż 20 zł za kilogram
24%
wygląd - nieregularne dziury, naturalny kolor to dla mnie znak dobrej jakości
38%
skład - zawsze proszę sprzedawcę o etykietę
16%
niską cenę - po co płacić krocie za zwykły ser żółty!
22%
Z czego produkuje się ser? Oczywiście z mleka, to wiedzą nawet dzieci. Przede wszystkim krowiego, ale też koziego i owczego. Nazwa "ser żółty" odnosi się przede wszystkim do serów podpuszczkowych twardych, które tworzą ogromną grupę, obejmującą sery holenderskie, takie jak gouda, szwajcarski ementaler i włoski parmezan, ale też polski ser podlaski czy sokół.
Gatunków jest wiele, ale metoda produkcji podobna. Dlatego w składzie prawdziwego sera żółtego oprócz mleka może się znaleźć jeszcze podpuszczka, bakterie kwasu mlekowego i sól, ale nic więcej.
Niestety, obok prawdziwych serów na półkach można znaleźć też produkty seropodobne, które w składzie zamiast mleka mają tłuszcz roślinny. Są niedrogie, kosztują mniej niż 20 złotych za kilogram, ale nie mają też smaku ani zapachu. Ich mocno żółty, kuszący kolor to efekt dodatku barwników, takich jak beta-karoten.
Bywa jeszcze gorzej. Na etykiecie niektórych serów aż roi się od E-dodatków. Niektóre są nieszkodliwe, inne, takie jak E452-E453, czyli fosforany, utrudniają wchłanianie wapnia, czyli najważniejszego serowego pierwiastka.
-
Dobrej jakości ser żółty to bardzo ważne źródło łatwo przyswajanego wapnia, zawiera go więcej niż mleko czy sery twarogowe - tłumaczy
Małgorzata Jabłońska, dietetyczka z poradni La Mariposa. -
Kilka plasterków wystarczy, by pokryć dzienne zapotrzebowanie organizmu na ten pierwiastekCo w takim razie kupować? Na pewno nie ser kosztujący 15 zł za kilogram. Za dobry jakościowo kawałek sera żółtego trzeba zapłacić więcej, nawet dwa razy tyle. Dla bezpieczeństwa lepiej omijać sery pakowane przez producenta w folię, w ich składzie często roi się do konserwantów, na przykład azotanu potasu (E252).
Warto zwrócić uwagę na nazewnictwo. Trzeba pamiętać, że ser "typu gouda" to jeszcze nie prawdziwa holenderska gouda, a "ser mazdamerski" koło prawdziwego mazdamera nawet nie leżał.
-
Na pewno warto kupować prawdziwe sery holenderskie i szwajcarskie produkowane tradycyjnymi metodami - przekonuje
Małgorzata Jabłońska -
Dobre sery można też dostać na corocznych jarmarkach, których w Trójmieście nie brakuje. Lepiej kupić sobie raz na jakiś czas kilka plastrów dobrego, aromatycznego sera niż jeść codziennie produkt kiepskiej jakości. Trzeba pamiętać, że nie każdy może pozwolić sobie na serowe obżarstwo. 40-50 procent - tyle tłuszczu zawierają przeciętnie sery. Dlatego dorosły, który nie ma problemów z cholesterolem, może sobie pozwolić dziennie na 2-3 plasterki tego przysmaku.
-
Ser żółty nie jest sprzymierzeńcem osób, które mają tendencję do tycia - ostrzega dietetyczka. -
Alternatywą jest zakup sera z obniżoną zawartością tłuszczu, ale niestety jego walory smakowe są gorsze.Na koniec optymistyczny akcent: jakość sera żółtego powoli się poprawia, czego dowodem są kontrole Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Gdańsku z roku 2010 i pierwszego kwartału 2011. Nie znaczy to, że jest bardzo dobrze. Aby uniknąć rozczarowania, lepiej omijać hipermarketowe promocje i sprawdzać skład serów.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy