Trwają rozmowy na temat organizacji pomorskiego systemu teleopieki, który miałby poprawić bezpieczeństwo osób starszych. Czy wejdzie on w zakres usług opieki zdrowotnej i pomocy społecznej?
to przydatne rozwiązanie, system, który może się przyjąć i sprawnie funkcjonować
35%
może spełnić swoją funkcję tylko wtedy, gdy seniorzy będą mieli do niej darmowy dostęp
38%
to usługa, która w ogóle nie ma racji bytu, a jeżeli się rozwinie, to tylko w sektorze usług prywatnych
27%
Społeczeństwo polskie się starzeje, a liczba ludności w wieku poprodukcyjnym wciąż rośnie. Przed polityką społeczną pojawiają się wyzwania dotyczące m.in. wprowadzania nowych rozwiązań w opiece nad seniorami.
Jednym z nich jest teleopieka.
To usługa skierowana do seniorów, która daje możliwość szybkiego wezwania pomocy (wystarczy nacisnąć guzik alarmowy)
w przypadku zagrożenia życia, zdrowia lub bezpieczeństwa. System skierowany jest głównie do osób samotnych, niesamodzielnych, nie w pełni sprawnych, które chcą lub muszą prowadzić samodzielne życie, a wymagają stałej opieki.
Oferta jest rozbudowana. Skorzystać z niej mogą osoby mniej zamożne (wersja podstawowa, szybka pomoc w przypadku zagrożenia zdrowia lub życia) i osoby lepiej sytuowane, które mogą wykupić rozszerzony abonament. Obejmuje on szereg usług, senior może np. wezwać na życzenie rehabilitanta, pielęgniarkę lub kogoś z pomocy społecznej, kto zrobi mu zakupy.
Choć na zachodzie usługa teleopieki działa z powodzeniem od lat, to na rynku polskim jest zaledwie kilku przedsiębiorców świadczących tego rodzaju usługi.
-
Teleopieka nie zastępuje działania służb ratowniczych, ale zwiększa ich możliwości - mówi
Krzysztof Bruski z Polskiego Centrum Opieki. -
Mogłaby wesprzeć system ratownictwa funkcjonujący w oparciu o numer 112, który przeznaczony jest dla ludzi mogących opowiedzieć co się zdarzyło, a nie działający w przypadku udaru lub innej sytuacji, w której poszkodowany nie może mówić - dodaje.
System działa w oparciu o 3 elementy:
nadajnik noszony przez seniora na ręku lub zawieszony na szyi, wyposażony w przycisk alarmowy, który naciskany jest w sytuacji nagłego wypadku,
terminal wyposażony w mikrofon i głośnik, umożliwiający kontakt z operatorem oraz
Centrum Operacyjno-Alarmowe, które odczytuje wysłany sygnał i pozwala pracownikom centrali podjąć odpowiednią interwencję.
Operator dysponuje wszelkimi danymi o osobie powiadamiającej, w tym informacjami o przyjmowanych lekach i najbliższych poszkodowanego.
W województwie pomorskim system teleopieki wystartował w październiku 2012 r. Wytypowano seniorów z Sopotu, Gdańska, Gdyni, Pruszcza Gdańskiego, Kościerzyny oraz Chojnic, którzy otrzymali w ramach pilotażu urządzenia do teleopieki.
Całkowite koszta pokrywają samorządy. Gdynia płaci abonament miesięczny w wysokości 47 zł dla każdego urządzenia, a z usługi korzysta 50 osób, podopiecznych gdyńskiego MOPSu. Umowa zawarta między MOPS-em a operatorem systemu - Polskim Centrum Opieki - ważna będzie jeszcze do lipca 2013 r. Co dalej?
-
Jesteśmy w końcowej fazie testowania teleopieki. Kilka razy zdarzyło się, że uratowała ona życie podopiecznym - mówi
Michał Guć, wiceprezydent Gdyni. -
Będziemy chcieli kontynuować system i sprawić, by znalazł się na w usługach opieki zdrowotnej i pomocy społecznej - dodaje.
System teleopieki od początku października 2012 r. działa także w Sopocie, który podpisał umowę pilotażową z Fundacją Equinoxe.
-
Obecnie z teleopieki w Sopocie korzysta 13 osób, głównie samotnych, niesamodzielnych. Tyle wyraziło chęć i potrzebę - mówi
Anna Jarosz, dyrektor sopockiego MOPSu.
- Oczywiście każda osoba, która będzie wymagała takiej formy opieki, może liczyć na wsparcie ze strony samorządu. Program się sprawdza, mieliśmy przypadek, kiedy 87-letnia samotna kobieta upadła w swoim mieszkaniu i nie mogła się podnieść, a dzięki tej usłudze szybko uzyskała pomoc - dodaje Jarosz.
Umowa obowiązuje do końca roku 2013 i do tego czasu Urząd Miasta Sopotu będzie finansował usługę dla 15 swoich mieszkańców. Całkowity koszt jej sfinansowania wynosi blisko 12 tys. zł.
5 marca w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku odbyło się spotkanie w sprawie pomorskiej teleopieki. Wicewojewoda
Michał Owczarczak spotkał się z prezesem Zarządu Polskiego Centrum Opieki, który zaprezentował pomysł na to, jak w ramach systemu poprawić bezpieczeństwo osób starszych. Co ustalono?
-
Wszystkim zależy na poprawie bezpieczeństwa mieszkańców regionu. Zwłaszcza osób w podeszłym wieku, które często mieszkają samotnie i mogą mieć problem z wykonaniem połączenia telefonicznego w momencie, gdy poczują się źle - tłumaczy
Roman Nowak, rzecznik wojewody pomorskiego. -
Wspieramy pomysł i deklarujemy chęć współpracy, jednak na razie nie mogę mówić o szczegółach. Sprawa jest zbyt świeża, a decyzje będą dopiero zapadały - dodaje.
Czy teleopieka ma szansę wejść na stałe w zakres usług opieki zdrowotnej i pomocy społecznej? Czy jest jedynie pomysłem na biznes i
impulsem dla rozwoju prywatnych usług w sektorze opieki zdrowotnej? Zapytaliśmy o zdanie
Jerzego Karpińskiego, pomorskiego lekarza wojewódzkiego.
-
To z pewnością korzystne rozwiązanie. Miasto odpowiada za bezpieczeństwo swoich mieszkańców i powinno o nie dbać - przyznaje Karpiński. -
Jednak usługa teleopieki nie jest związana bezpośrednio ani ze służbą zdrowia, ani z pomocą społeczną. Jest dodatkową ofertą, która uzupełnia te dwie dziedziny - dodaje.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy