Umiejętność wyrażania swoich pragnień i oczekiwań, ale także zrozumienie i poszanowanie poglądów i praw drugiego człowieka to cechy charakteryzujące osobę asertywną. Nie każdy jednak potrafi zachowywać się tak, aby broniąc własnych praw nie narażał się przynajmniej na wyrzuty sumienia, że jego postępowanie sprawia innym przykrość. Najczęściej nie potrafimy przeciwstawić się innym osobom bojąc się ich reakcji. O tym co zrobić, kiedy czujemy się wykorzystywani i nie potrafimy powiedzieć "nie", a także czy asertywnych zachowań można się nauczyć opowiadają psycholożki
Katarzyna Wieczorek i
Magdalena Górska z
Ośrodka Psychoterapii i Rozwoju Osobowości "mila" w Gdańsku.
-
Asertywność to termin oznaczający posiadanie i wyrażanie własnego zdania oraz bezpośrednie wyrażanie emocji, jednak w granicach nie naruszających praw własnych, a także innych osób - mówi Magdalena Górska -
To pokazywanie innym w jaki sposób chcemy być traktowani. Osoba asertywna otwarcie wyraża swoje myśli, uczucia i przekonania, szanując jednocześnie uczucia i przekonania innych osób.
-
Tu nie chodzi o egoizm, gdyż ludzie często mylą te dwa pojęcia - dodaje Katarzyna Wieczorek. -
Gdy ktoś słyszy, że w asertywności chodzi o obronę własnych praw, czy wręcz obronę samego siebie, to wiele osób myśli: egoista. A to nieprawda. W asertywności chodzi o to, żeby się sobą zaopiekować i zadbać o siebie również po to, aby innym było ze mną dobrze. Bo jeżeli ja dbam o siebie i o swoje prawa, oraz umiem przy tym respektować prawa i granice drugiej osoby, to nasze wzajemne relacje - czy to w związku, czy też na gruncie zawodowym - są satysfakcjonujące i pełne.
-
Asertywność to zachowanie polegające na znalezieniu najlepszej metody wyrażania własnych emocji, nie będące jednocześnie zachowaniem ani zbyt agresywnym, ani zbyt uległym - mówi Magdalena Górska. -
W sytuacjach konfliktowych pozwala osiągnąć kompromis bez poświęcania się, czy rezygnacji z wyznawanych wartości. Przecież najczęstszym powodem, dla którego ludzie robią coś, na co nie mają ochoty, jest problem z odmawianiem. Osoba asertywna potrafi powiedzieć "nie" bez wyrzutów sumienia, złości czy lęku.
Asertywność nie jest wrodzona. Oznacza to, że każdy może nauczyć się w sposób bezpośredni i stanowczy wyrażać swoje uczucia czy opinie, szanując uczucia i poglądy rozmówcy.
-
To jest proces, który zaczyna się od uświadomienia sobie, że mam pewne prawa, ale ani moje otoczenie, ani nawet ja sam ich nie przestrzegam - mówi Katarzyna Wieczorek. -
Osoby te najczęściej nie potrafią same sobie pomóc, dlatego decydują się na udział w psychoterapii czy warsztatach psychologicznych, które mają im pokazać inne zachowania. Na treningach asertwyności można nauczyć się, że mamy prawo reagować na niesprawiedliwe traktowanie, nieuzasadnioną krytykę czy agresywne zachowanie. Uczymy się jak w danych sytuacjach postępować, co mówić, jak nie dać się sprowokować i wciągnąć w kłótnię. Po pewnym czasie przestajemy się kontrolować i asertywne zachowanie wchodzi nam w nawyk.
-
Nasze zachowanie, postępowanie czy myślenie nie są jednakowe przez całe życie - mówi Magdalena Górska. -
Dlatego, jeśli zaczynamy odczuwać potrzebę zmian, lub czujemy się niekomfortowo w pewnych życiowych sytuacjach, zawsze możemy to zmienić. Po treningu nagle okazuje się, że nie zawsze muszę zgadzać się ze zdaniem rozmówcy i że mogę głośno powiedzieć, że mam prawo do dyskusji i szacunku jako człowiek. Jest to umiejętność bardzo przydatna np. w relacjach podwładny - szef, gdyż ułatwia prowadzenie dyskusji przy jednoczesnej ochronie własnych praw.
-
Oprócz tego, że asertywne zachowanie znacznie ułatwia nam życie, to czyni je także łatwiejszym dla naszych najbliższych - mówi Katarzyna Wieczorek. -
O ile głębsze stają się relacje z partnerem, który w końcu wie "o co nam chodzi", jakie są nasze pragnienia i potrzeby. O ile prostsze staje się wychowanie dziecka kiedy wiemy jak wyznaczać granice: sobie i jemu. No i pamiętajmy: asertywni rodzice wychowują asertywne dzieci. A przecież każdy chce, aby jego dziecku żyło się dobrze. Warto więc najpierw zatroszczyć się o siebie, aby później móc się troszczyć o innych.
|
SPRAWDŹ CZY JESTEŚ ASERTYWNY
1. Czy czasem kupujesz jakąś rzecz, której nie chcesz i nie potrzebujesz, bo trudno Ci się oprzeć namowom sprzedawcy? TAK/NIE
2. Ktoś stuka w Twoje krzesło w kinie, teatrze, restauracji - czy trudno Ci prosić tę osobę aby przestała? TAK/NIE
3. Czy zdarza Ci się robić coś, na co nie masz chęci tylko dlatego, że nie potrafisz odmówić osobie, która Cię o to prosi? TAK/NIE
4. Czy często reagujesz niepokojem i napięciem, gdy Twój rozmówca ma inne zdanie niż Twoje? TAK/NIE
5. Czy rezygnujesz z wyrażania swojego zdania, obrony swoich interesów w kontakcie z osobą, która jest dla Ciebie autorytetem? TAK/NIE
Jeżeli na większość pytań odpowiedziałeś TAK prawdopodobnie masz trudność w przyjmowaniu postawy asertywnej na co dzień. Pamiętaj jednak: asertywność to coś, czego możesz się nauczyć, aby lepiej czuć się ze sobą i czerpać większą satysfakcję z kontaktów z innymi.
Jeżeli na większość pytań odpowiedziałeś NIE gratulujemy! Prawdopodobnie na co dzień umiesz asertywnie wyrażać myśli, uczucia i poglądy. Uważaj jednak, aby jednocześnie szanować zdanie innych i nie naruszać ich granic.
|
|
Adresy
gabinetów psychologicznych w Trójmieście.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy