• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Dołek, chandra czy poważna choroba?

Izabela Małkowska
23 lutego 2012 (artykuł sprzed 12 lat) 
Depresji nie wolno zbywać wzruszeniem ramion, to poważna choroba, którą trzeba leczyć. Depresji nie wolno zbywać wzruszeniem ramion, to poważna choroba, którą trzeba leczyć.

Jest niepozorna i jednocześnie bardzo niebezpieczna. Nieleczona może prowadzić nawet do samobójstwa. 23 lutego obchodzony jest Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją.



"Masz nerwicę" - tak większość osób podsumowywała objawy tego, co przez ostatnie kilkanaście lat działo się z Magdą. A ona męczyła się biorąc doraźnie jakiś słaby uspokajający lek albo pijąc herbatę z melisy. Nic nie pomagało.

- W nocy budziłam się zlana potem, przerażona, że właśnie umieram. Serce waliło mi, jak oszalałe, nieraz czułam, że właśnie staje w miejscu - wspomina Magda, która kilka miesięcy temu zdecydowała się leczyć u psychiatry. - Codziennie czułam się źle. Wyspana czy nie, byłam osłabiona, rozdygotana, z dnia na dzień coraz mniej mi się chciało. Na nic nie miałam ochoty, w  końcu kombinowałam tylko, jak tak ustawić sobie pracę, żeby maksymalnie dużo czasu spędzić w łóżku. Na niczym nie mogłam się skupić, doszło do tego, że 40-minutowy odcinek serialu w Internecie oglądałam w kilku ratach. Jak ADHD-owiec, nie potrafiłam dłużej utrzymać się jednej czynności. Do tego doszły stany lękowe, strach przed podróżowaniem i wiele innych fobii. Pomyślałam, że jeśli chcę resztę życia przeżyć normalnie, muszę zacząć się leczyć.

Czy w twoim otoczeniu jest ktoś chory na depresję?

Wiele osób cierpiących na depresję określa chorobę słowami: czerń lub ciemność. Podczas tej choroby życie traci kolory. Towarzyszy jej nastrój smutku, żalu i obojętności. Czujemy się zmęczeni, brakuje nam energii do życia, wszystko wydaje się bez sensu. W rezultacie izolujemy się od otoczenia, przestaje nas interesować to, co interesowało dotychczas. To co do tej pory nas cieszyło - przestaje cieszyć. Ciągle śpimy albo wręcz odwrotnie - nie możemy spać. Czujemy się winni dokonywania złych życiowych wyborów. Bezwartościowi. Niepotrzebni.

"Przyczyny depresji są złożone" - czytamy na stronie Stowarzyszenia "Aktywnie Przeciw Depresji. Ogólnie można je podzielić na trzy grupy: endogenne, somatyczne i psychologiczne. Granice między tymi kategoriami są płynne. Jednym z bardzo ważnych kryteriów oceny depresji jest nasilenie objawów chorobowych. Ma to istotne znaczenie przy wyborze specjalisty, metody i miejsca leczenia. Innymi słowy, czy może to być lekarz ogólny czy musi być psychiatra, czy można leczyć w poradni czy trzeba skierować do szpitala oraz czy wystarczy psychoterapia, lek przeciwdepresyjny czy trzeba się wspomagać "ciężką artylerią" (neuroleptyki, elektrowstrząsy).

Na depresję zapada ok. 10 proc. społeczeństwa. Według szacunkowych danych tylko jeden z pięciorga chorych korzysta z pomocy specjalistycznej i jedynie jeden z 20 leczy się w szpitalu psychiatrycznym. Tak naprawdę jednak nie wiadomo, ile osób rzeczywiście zmaga się z depresją, która często uważana jest za wymysł, hipochondrię lub wręcz fanaberię, nie ułatwia choremu decyzji w podjęciu leczenia.

- Ten, kto nie dotknął tej choroby, nie zrozumie jej - mówi dr n. med. Dariusz Wasilewski, psychiatra, konsultant merytoryczny Stowarzyszenia Aktywnie Przeciwko Depresji. - Dlatego też często chory wysłuchuje uwag typu "weź się w garść", "inni mają gorzej", "ogarnij się" itp. To równie dobre uwagi, jak dla kogoś, kto leży po trzecim zawale na "erce". Proszę spróbować kazać mu się "zebrać w sobie". Depresja jest piekłem. To widzenie świata w szarych lub czarnych barwach, niemożność cieszenia się. Człowiek, który nie jest w stanie odczuwać radości jest bardzo nieszczęśliwy.

Z przeglądu najnowszych danych przedstawionych przez Światową Organizację Zdrowia wynika, że obecnie depresja stanowi czwarty najpoważniejszy problem zdrowotny na świecie. W 2020 roku będzie drugim najpoważniejszym problemem zdrowotnym świata, zaraz po chorobach układu krążenia.

Jest jednak światełko w tunelu, bo depresja to choroba uleczalna. Wg statystyk w ok. 60-80 proc., pod warunkiem, że leczenie odbywa się prawidłowo i nie zostaje przedwcześnie przerwane. Dobrym sposobem jest połączenie farmakologii z psychoterapią.

- Depresję można i trzeba leczyć - podkreśla dr Wasilewski. - Nieleczona może prowadzić do bardzo poważnych konsekwencji. Najpoważniejsza to samobójstwo. Depresja ma także wpływ na życie rodzinne - zdarza się, że nadweręża bardzo silne związki i powoduje rozpad związków słabych. Ma również wpływ na wychowywanie dzieci. Nie wolno bagatelizować choćby niewielkich objawów choroby. Jeśli smutek, przygnębienie, trudności z zasypianiem utrudniają nam lub wręcz uniemożliwiają normalne funkcjonowanie należy udać się do lekarza psychiatry.

Osobną kwestią jest dostępność do lekarzy specjalistów.

- W Polsce poradnie zdrowia psychicznego, których jest niewiele, są obłożone. Z kolei lecznictwo kosztuje i nie wszystkich na nie stać - mówi dr Wasilewski. - Mimo to trzeba starać się dotrzeć do fachowej pomocy. Ważna jest także profilaktyka. Lepiej jest zapobiegać niż leczyć. Jak? Starać się żyć w pewnej harmonii, nie obciążać się za bardzo, nie poddawać się presji naszych czasów, nie pracować ponad siły, minimalizować stres. Brzmi to może banalnie, ale trzeba starać się żyć rozsądnie, pamiętać, aby przynajmniej godzinę-dwie w ciągu dnia zarezerwować dla siebie.

Szukasz pomocy?
Skontaktuj się z którymś z trójmiejskich psychiatrów

Opinie (48) 4 zablokowane

  • Ciekawy tekst (2)

    Dodam ze wg mnie duza role odgrywa tempo zycia w naszych czasach. Ciagla pogon za pieniadzem - nie kazdy daje sobie z tym rade.

    • 61 3

    • i (1)

      wydaje mu się, że jest słaby albo głupi ATO NIEPRAWDA!

      Trzymam kciuki za tych, których dopadła ta okropna choroba i życzę rychłego powrotu do zdrowia i radości :) To nastąpi, bądźcie tylko cierpliwi...

      • 17 2

      • Tak to prawda.

        To właśnie znaczy, że jest głupi albo słaby. Taka prawda.

        • 2 3

  • ja chyba mam depresję, ale do psychiatry nie pójdę (7)

    jeszcze mnie za psychola wezmą

    • 6 30

    • do Gamonia (3)

      Nie trzeba być psycholem by porozmawiać z psychiatrą - oni nie zajmują się tylko czubkami !
      Dlatego, że ludzie mają takie opinie wiele osób nie leczy się i dochodzi do różnego rodzaju tragedii.

      • 6 2

      • Brawo (2)

        A ty "Maju" wykazałaś się także stereotypową opinią , "czubki" , "psychole" takie nazywanie osób chorych , lub z problemami pokazuje twój stosunek do całego problemu.Ale racja w Polsce psychologów i psychiatrów traktuje się jak Pani nazwała "czubków" i lepiej z problemami jak większość Polaków zwrócić się do wróżki lub ułożyć tarota....

        • 7 2

        • czep się Niesioła a nie Mai

          Niedługo maj i będzie pięknie

          • 1 4

        • Nie oceniaj mnie! Użyłam tego sformułowania gdyż pisałam do osoby, która takiego określenia użyła!Pozostała treść nie ma kompletnie związku z moim wpisem.

          • 4 1

    • (1)

      Depresja to choroba XXI wieku nie ma co się wstydzić tylko isc do lekarza czym prędzej...

      • 6 1

      • żadnego psychiatry

        tylko spokój, szczęście, miłość

        psychiatrzy sami powinni się leczyć, prawie nie wykończyli mi wujka tymi prochami

        • 1 7

    • a ja właśnie postanowiłam że pójde

      • 1 0

  • takie gadanie, aby modny temat zaistniał (1)

    "Ważna jest także profilaktyka. Lepiej jest zapobiegać niż leczyć. Jak? Starać się żyć w pewnej harmonii, nie obciążać się za bardzo, nie poddawać się presji naszych czasów, nie pracować ponad siły, minimalizować stres." - dobrze, ale jak żyć w harmonii, nie poddawać się presji itp???? Jak samemu sie nie dać, jak wszystko przytłacza??

    • 11 11

    • no i masz absurd

      ".....Starać się żyć w pewnej harmonii, nie obciążać się za bardzo, nie poddawać się presji naszych czasów, nie pracować ponad siły, minimalizować stres..." to dla osoby z depresją brzmi jak: "weź się w garść", "inni mają gorzej", "ogarnij się" itp. T

      • 1 1

  • Na życie rodzinne... (1)

    Na życie rodzinne to ma wpływ upierdliwa teściowa a nie depresja. Na szczęście nie posiadam, gdyż pozbyłem się tej nieżyczliwej cholery. By żyło się zdrowiej, lepiej i przyjemniej.

    • 4 22

    • Marian

      Jakieś porady?

      • 0 0

  • Apel do chorych na depresję!

    Nie można generalizować, niektórzy nie tracą wiary w sens życia choćby wszystko się waliło, inni załamują się bardzo szybko. Wiele osób jest po prostu obciążonych genetycznie depresją i łatwą w nią wpadają. Takim przypadkiem jest moja mama. Najgorszy w chorobie był brak akceptacji i zrozumienia ze strony najbliższych, bo przecież miała "dobre" życie. W trakcie choroby miała 3 próby targnięcia się na życie, raz prawie ją straciliśmy. Teraz na szczęście od kilku lat jest zdrowa, ale wciąż pod kontrolą psychiatry. Apeluję do chorych, nie wstydźcie się wizyty u psychiatry. Nie ważne co ludzie powiedzą, ważne żeby żyć i cieszyć się życiem. Pozdrawiam wszystkich chorych na depresję oraz ich rodziny, które równie cierpią. Odwagi! :)

    • 43 0

  • Depresja

    To, że ta choroba odbija się też na najbliższych jest dla chorego najczęściej największym obciążeniem psychicznym.Wiem, z doświadczenia, jak strasznie utrudnia leczenie świadomość, że przez naszą słabość cierpią najbliżsi. Dlatego wsparcie rodziny i przyjaciół jest tu bardzo ważne, żeby dać do zrozumienia, że nieważne jak się będziesz czuł i zachowywał będziemy tu jak wrócisz do normy. Ale można z tego wyjść, tylko naprawdę trzeba chcieć się leczyć.

    • 20 0

  • (2)

    Napiszcie lepiej jak przekonać taką osobę, że powinna się leczyć. Bo zmusić nikogo do leczenia psychiatrycznego w tym kraju nie wolno. Bliscy cierpią nie mniej niż chory a jemu to wszystko zwisa.

    • 7 2

    • leczenie

      Zmusić do leczenia nikogo się nie da chyba że nakazem sądowym. Jak w każdej chorobie chory sam musi zdać sobie sprawę, że potrzebna mu pomoc, bo sam sobie nie radzi. Nie mówiąc już o tym, że leczenie, zwłaszcza depresji, będzie psu na budę, jak chory nie weźmie w nim udziału dobrowolnie i sam się nie będzie starał wyzdrowieć.

      • 2 0

    • nie wolno się nad taką osobą użalać, pomagać i wspierać tak. Ludzie cierpiący na depresję nie są aż tak oderwani od rzeczywistości-wiedzą że dzieje się z nimi coś złego, i gwarantuję że w głębi chcą się z tego stanu wyrwać. Ale najzwyczajniej mogą się bać, wstydzić...Trzeba rozmawiać. Może na początku będą reagowali nawet agresją ale potem jest szansa że w końcu dotrze do nich to, co się im powtarza... (metoda zdartej płyty:)) w końcu melodia zostaje w głowie)

      • 3 0

  • Okropne chorubsko (3)

    mój chłopak ma depresje i to chyba tą CHAD dwubiegunową okropna choroba ale nie potrafi się przyznać i iść do lekarza. Wszyscy obok jesteśmy chorzy a on normalny ale jak ja to wytrzymuje to nie wiem. już mam dosyć pomóc się nie da uparty zawzięty bezmyślny humorki z minuty na minutę.U niego w rodzinie depresja króluje genetyka.masakra. ale jak pomóc takiemu jak się nie da.

    • 0 9

    • zmien kolesia

      bo zycie z takim to udreka. skoro pozjadal wszystkie rozumy i jest najzdrowszy a wszyscy inni chorzy to bedzie tylko gorzej. sama brniesz w cos co ci nie pasuje, zastanow sie. Mam podobne doswiadczenia. Trzymam kciuki bys nie zmarnowala sobie zycia i nie udusila sie w tym zwiazku (po slubie rowniez jego rodzina bedzie czescią twojego zycia)

      • 2 7

    • przestać go karmić prochami, zabierać na spacery, omijać psychiatrów (1)

      pokazywać mu piękno , dawać poczucie bezpieczenstwa

      • 0 7

      • a zmarnujesz sobie zycie i jemu tez

        • 1 0

  • A ja znam takich (2)

    którzy wyolbrzymiają każdy smutek/niepowodzenie i nazywaja to depresją. Są nieprzystosowani do życia w społeczeństwie, bo uważają ze praca 8h 5 dni w tygodniu to koszmar i nigdy sie na to nie zdecydują. Wola zyć pracujac dorywczo i nieregularnie, nie majac ciągłości finansowej, wpadaja w długi, błędne koło, dołuje ich brak słońca za oknem i w ogóle.... deprecha. To nie depresja lecz lenistwo i tyle. Nie ujmując tym którzy naprawdę na tą chorobę cierpią, jest wielu takich co ściemniają by mieć przykrywkę na swoje nicnieróbstwo. O i tyle powiem

    • 4 15

    • piszesz o sobie? znowu L-4 zostawisz w sądzie?

      • 1 0

    • zgadzam się, że słowo "depresja" jest grubo nadużywane

      • 0 0

  • jedyną przyczyną depresji jest Tusk

    trzeba leczyć przyczynę , nie skutek

    • 11 21

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Konferencja "SM i co z tego?"

konferencja

Warsztat muzykoterapeutyczny Opowieści wewnętrznego dziecka

100 zł
warsztaty, spotkanie

Dzień dla Zdrowia w Galerii Morena

badania, konsultacje

Najczęściej czytane