Prawdopodobnie nie wiesz nawet czy go masz. Mało kto idzie do lekarza z zamiarem sprawdzenia czy jest nosicielem akurat tego wirusa. Niestety szanse, że krąży w tobie wirus brodawczaka ludzkiego, są spore. Są nawet jeszcze większe, jeśli jesteś aktywną seksualnie osobą w wieku 18 - 28 lat.
Wirus Human Papilloma (HPV) jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych wirusów: zakłada się, że połowa ludzkości ulega w ciągu życia zakażeniu brodawczakiem ludzkim. Istnieje ok. 100 typów HPV - od form łagodnych do bardzo groźnych. Może przyjąć postać zaledwie brodawki lub kłykciny, może też przekształcić się w nowotwór złośliwy (np. raka szyjki macicy).
Zakażenie może nastąpić w momencie kontaktu z chorym naskórkiem (brodawki, kurzajki) lub drogą płciową - zarazić mogą się nie tylko partnerzy seksualni, ale też np. dziecko przez matkę w trakcie porodu. Szacuje się, że ok. 80 proc. kobiet zostaje zakażona do 50. roku życia. Wirus nie zawsze się uaktywnia. Często jesteśmy jego nosicielami nieświadomie. Po roku do dwóch lat, dzięki systemowi immunologicznemu, wirus może ustąpić.
Może, ale nie musi. Jeśli wirus przetrwa, może doprowadzić do powstania raka szyjki macicy bądź innego rodzaju nowotworu w układzie moczowo - płciowym. Zależnie od tego, jak duże jest ryzyko onkologiczne, HPV można podzielić na dwie grupy: niskiego i wysokiego ryzyka (kancerogenne). Infekcja wirusem drugiego typu grozi zarówno kobietom jak i mężczyznom aktywnym seksualnie i jest prawdopodobna przez cały okres tejże aktywności. Kobiety powyżej 28. roku życia są grupą, w której ryzyko przekształcenia wirusa HPV w rodzaj onkogenny jest szczególnie wysokie. Dlatego tak istotne są regularne wizyty u ginekologa połączone z badaniami cytologicznymi.
Klasyfikacja wyników badań cytologicznych obejmuje pięć grup. Grupy I i II oznaczają komórki zdrowe. Grupa III nasuwa podejrzenie raka - komórki posiadają wówczas zmiany przedrakowe (dysplazję) niewielkiego, średniego bądź znacznego stopnia. Nie muszą świadczyć o raku, ale wskazują na duże prawdopodobieństwo jego pojawienia się. Należy wówczas pozostać czujnym, obserwować dalsze zmiany, a jeśli lekarz nie zaleci inaczej - ponowne badanie cytologiczne wykonać za rok.
Dobrą profilaktyką są szczepionki przeciw HPV. Nie zawierają one wirusa, jedynie imitujące jego budowę elementy. Nie trzeba być aktywną seksualnie kobietą, żeby się zaszczepić - preparat przeznaczony jest także dla dziewczynek. Możliwość i konieczność zastosowania szczepionki najlepiej przedyskutować z lekarzem (pediatrą, ginekologiem, lekarzem rodzinnym). Preparaty są dostępne w punktach szczepień, można je również kupić w aptekach. Należy przyjąć 3 dawki w ciągu 6 miesięcy. Koszt jednej dawki to ok. 500 złotych - niestety szczepionki nie są jeszcze refundowane. Czy warto się szczepić? Badania dowodzą, że szczepionka gwarantuje 100 proc. ochrony jeśli chodzi o zmiany przedrakowe spowodowane przez najbardziej kancerogenne typy wirusa HPV. Oferty szczepień skierowane są głównie do kobiet, ponieważ to one - z racji dużego prawdopodobieństwa wystąpienia raka szyjki macicy - stanowią grupę wysokiego ryzyka.
-
Także mężczyźni powinni mieć się na baczności. Wirus HPV może spowodować u nich zmiany onkologiczne w obrębie żołędzi lub prącia - ostrzega doktor
Aneta Szczerkowska - Dobosz, specjalista dermatolog-wenerolog.
Jako że nie istnieje w tej chwili żaden preparat anty-wirusowy leczący zakażenie (możliwe jest jedynie leczenie objawowe), ważne jest, aby starać się mu zapobiegać.
-
Są pewne prewencyjne środki, np. ograniczenie ilości partnerów seksualnych bądź mechaniczne zabezpieczenie w trakcie stosunku czyli korzystanie z prezerwatyw - radzi doktor Szczerkowska - Dobosz. Powinno się również unikać fizycznego kontaktu z osobami posiadającymi wyraźnie zmiany w postaci kurzajek czy brodawek. W łaźniach, pływalniach czy natryskach trzeba pamiętać o obuwiu ochronnym, a w komunikacji miejskiej najlepiej nie korzystać ze skórzanych uchwytów.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy