|
2009-03-23 20:30
ludzie zastanówcie się, co mówicie. mialam okazje w Złotej Jesieni spędzic wiele czasu w wakacje. a wasze opinie to oszczerstwo! W Złotej Jesieni każdy pensjonariusz jest traktowany z szacunkiem. mają oni dodatkowe zajęcia. Bóg wam mózgi poodbierał, banda buraków, która potrzebuje się wyżyć. chyba wam się domy opieki pomyliły. a ZJ jest jedynym legalnym domem opieki w trójmieście!!! przejżyjcie na oczy i przestańcie jechać na Złotą Jesień!.
2013-06-12 23:59
To ty piszesz same kłamstwa moja babcia jest tam 3 dni nie była przez ten czas umyta ani nawet my nie możemy jej umyć bo nie chcą nam pomóc przełożyć babcie na wózek jak czytam co piszesz to aż się gotuje bo przez ten czas rehabilitacja polega na tym ze przyszła raz pani i położyła jej nogę na nogę ludzie jeżeli zależy wam na bliskich zabierajcie ich z tamtad !!!!
2009-06-02 21:18
Ten ktoś co pisze w powyższym artykule ,jest tchórzem tak panie Mirosławie Chudzicki ,muzgów nam nikt nie poodbierał to zimne ,bezwzględne pazerniactwo rozum Panu odbiera.Życzę Panu i księdzu Nodze takiej okrutnej starości jaką zgotował Pan tym biednym ,starym ,schorowanym ludziom .
2009-10-25 10:14
bywam od ponad roku, srednio raz na 2 tygodnie, w Domu zlotej Jesieni na Zaspie. Musze powiedziec, ze wiele opini nie pokrywa sie z rzeczywistoscia. Po poerwsze to nie latwa rzecz opieka nad chorymi. Z tego co zauwazylem chorzy sa traktowani jak ludzie (nie jak wynika z niektorych opinii). Moze po prostu zamiast pisac utarte slogany, ktore jedynie poteguja nienawisc, etc. zamiast siac milosc, lepiej aby piszacy pofatygowali sie i porozmiawili z chorymi, pobyli z nimi nieco - dali im troche swojego czsu, nilosci, ciepla, potrzymali za reke, wyslucheli etc. A wtredy moze napisza inny artykol. zapraszam wolontariuszy. Uczynki milosierdzia co do duszy i ciala obowiazuja nasz wszytkich a nie tylko instytucje. Pozdrawiam
2009-10-29 18:50
O takich sprawach jak są opisane powyżej, proponuję zawiadomić TVN. Już oni wjadą tam z kamerą i z dziennikarzami. Zobaczymy jak będzie się czuł księżulo i jego przełożeni! To jest wstyd i hańba aby ludzie w podeszłym wieku,musieli cierpieć przez takiego skur.....!
2010-01-10 13:15
PANIE ZDZISŁAWIE PRZECIEŻ JA URUCHOMIŁAM TVN ALE KSIĄDZ NIE POZWOLIŁ WEJŚĆ DZIENNIKARZOM NA TEREN OŚRODKA TWIERDZĄC,ŻE TO TEREN PRYWATNY .SETKI GDAŃSZCZAN WŁĄCZNIE Z LEKARZAMI GDAŃSKICH SZPILALI O TYM WIE ALE MAJĄ ŚWIADOMOŚĆ ,ŻE KSIĘDZU I TAK WSZYSTKO UJDZIE BEZKARNIE A ONI BĘDĄ MUSIELI PO SĄDACH LATAĆ.
2013-06-13 00:03
Była tam telewizja i nic bez zmian
2016-10-16 14:22
to nigdy się nie skończy ,bowiem rodziny starszych ludzi jak z nimi rozmawiałam to mówią ,że nie mają innego wyjścia , a więc sami się godzą na wszystko ,to straszne ale prawdziwe.
2010-01-11 19:05
Był tvn i ksiądz nie chciał ich wpuścić na obiekt bo ksiądz powiedział ,że to teren prywatny i tragedia dalej trwa
2010-09-18 17:03
chciałam tam umieścić mojego ojca, który jest chory na Alzheimera, pierwsze wrażenie jakie zobaczyłam !!!!to ja się sama rozchorowałam jak tam traktują ludzi.Okropieństwo i za to biorą 2300miesięcznie(chciałam prywatnie umieścić). Zrezygnowałam od razu i szukam czegość innego gdzie będzie miał godną opiekę.
Iwona
2010-10-22 11:32
Ale już niedługo. Niestety to prawda że ludzie nie mają opieki o jakiej piszę pan mirosław... Ludzie płaczą... A potem są już otępiali. Nie ma zajęć, rehabilitacji. Cześto są szarpani przy zmianie pampersów i wyzywani. Jestem rózwnież zbulwersowana że skoro ludzie o tym wiedzą i piszą i nic nie można zrobić? Oczywisćie są opiekunki i pielęgniarki wspaniałe ! Widać ze nadają się do tej pracy ale niestety nie wszystkie.
2010-10-28 02:20
Trudno jest oddać jednego z rodziców do domu opieki, zwłaszcza, kiedy drugi niedawno zmarł. Jeszcze trudniej jest powiedzieć o tym znajomym, sąsiadom, bo wychodzi się na wyrodne dziecko. Są jednak takie sytuacje, że samemu nie daje się rady sprostać wymaganiom osoby starszej i chorej, nawet jeżeli się ją bardzo kocha. Długo nie mogłam zrozumieć, że człowiek starszy, zwłaszcza z daleko posuniętą demencją, nie mówiąc już o Alzheimerze ma inne potrzeby niż nam się wydaje i myśli zupełnie innymi kategoriami.
Moja Mama w Złotej Jesieni mieszkała 5 lat. Odwiedzałam ją raz, dwa razy w tygodniu. Była tam niezwykle szczęśliwa. Nigdy nie zauważyłam, żeby była głodna. Jednak potrafiła mi powiedzieć, że w danym dniu nie jadła obiadu, czy kolacji, mimo, że pół godziny wcześniej siedziałyśmy razem przy stole i spożywałyśmy duży, 3-daniowy posiłek. Zawsze była wykąpana, zadbana. Jej pokój był czysty. Nie wiem, jak to robili pracownicy, bo ja nie nadążałam ze sprzątaniem po Mamie.
Mama codziennie chodziła na gimnastykę – była to forma rehabilitacji, często tańczyła na „dyskotekach”, które odbywają się raz w tygodniu, uczestniczyła w zajęciach plastycznych, dopóki ją to interesowało. Była nawet na kilku wycieczkach specjalnie zorganizowanych dla pensjonariuszy. Jednak dla Niej najważniejszym było przebywanie wśród ludzi, nieistotne, że chorych, zdemenciałych, istotne, że podobnych do Niej. Mogła się wygadać, chociaż siedząca obok Niej osoba często nie wiedziała o czym Mama mówi. Istotne było, że jest ktoś obok, że ktoś pokiwa głową, że pracujące tam panie przytulą Ją, pogłaszczą, a nierzadko pocałują w czoło. Wówczas promieniała.
Na wszystkie święta zabierałam Mamę do domu. Dostawałam wówczas zestaw leków, które Mama codziennie przyjmowała. Zdarzało się też, że czasem wyręczałam pielęgniarkę i sama podawałam leki przeznaczone dla Mamy. Nie było wśród nich tzw. ogłupiaczy, inaczej mówiąc psychotropów. Mama chętnie przyjeżdżała do mnie, wiedziała, że wiąże się to z suto zastawionym stołem, jednym, albo dwoma noclegami, długim spacerem, spotkaniem z nowymi ludźmi. Jednak potrafiła zaraz po przybyciu do mnie zapytać, kiedy Ją odwiozę do domu. Drugiego dnia pobytu zaczynała się pakować, była niespokojna i czasem poganiała mnie, aby Ją zawieźć do Niej. Wracała do Złotej Jesieni i uspokajała się, chociaż mnie wierzyła bezgranicznie.
Skąd wiem, że Mama była tam szczęśliwa? Znałam Ją od urodzenia. Kiedy była szczęśliwa, specyficznie się uśmiechała. To było niesamowite.
Skąd wiem, że Mama była tam szczęśliwa? Znałam Ją od urodzenia. Kiedy była szczęśliwa, specyficznie się uśmiechała. To było niesamowite.
Mogę jeszcze dodać, że gdyby nie Złota Jesień, ja dzisiaj byłabym starą, zmęczoną, wykończoną psychicznie kobietą, którą trzeba się opiekować. Jest inaczej. Dzięki niezwykłej życzliwości księdza Nogi i pomocy całego personelu, mimo mojego podeszłego wieku, nadal pracuję zawodowo i to bardzo intensywnie, jestem zdrowa, pogodna. I proszę nie traktować tego tekstu jak laurki. Pięć lat to dużo. Miejsce, w którym bywa się często można dobrze poznać. Nie należę do łatwowiernych i naiwnych. Umiem obserwować. Potrafię zauważyć niedociągnięcia, ale wiem też, że stary człowiek bywa bardziej nieobliczalny niż małe dziecko. Opieka nad starym człowieka uczy ogromnej pokory, ale też wymaga innego traktowania, niż się to wydaje.
2012-01-03 22:19
Radzę zarezerwowować sobie miejsce juz teraz na starość, a najlepiej na cały urlop juz w tym roku i nie pisac takich bzdur. Uważam, że tekst jest napisany przez KIEROWNICTWO i nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości. Autorka powinna nauczyć sie pokory i opiekować sie mamą we własnym domu, bo kiedy był mała, mama nie oddała jej na wychowanie do żadnej placówki wychowawczo- opiekunczej tylko zapewniła jej dzieciństwo w domu. Teraz córka się odwdzięczyła jak wyżej..Szok....
2015-02-08 21:57
lub wspólniczka ,ciekawe jak długo wymyślałaś ten fikcyjny tekst by ratować księżulkową d*pę, .
2016-10-16 14:26
chyba ,że z tego strasznego miejsca kasę masz.
2016-10-16 14:30
więc starych schorowanych ludzi masz gdzieś.,oby ciebie taka starość spotkała gdy akceptujesz to co się dzieje.
2010-10-30 14:11
Moja Mama jest tam od 1,5 roku i wiem, że dzięki wspaniałym pielęgniarkom - za którymi stoi często kilkudziesięcioletnie doświadczenie zawodowe - mogę spokojnie spać. Mieszkam za granicą , często przyjeżdżam, codziennie telefonuję, więc mam stały kontakt i z Mamą i z paniami, które się nią z oddaniem opiekują. Chciałabym tą drogą bardzo podziękować tym wspaniałym, profesjonalnym pielęgniarkom - pani Krysi, Gabrysi, Maryli, Jagodzie. Potrafię ocenić ich nie tylko oddanie, ale i profesjonalizm - jestem lekarzem. Dziękuję również pokojowym - opiekunom. Bez takich osób ten dom – a szczególnie ten oddział – nie istniałby…
2015-02-08 22:00
sie tylko głupia d*po , myśl logicznie bo myślenie nie boli.
2010-11-02 14:58
Moja mama spędziła ostatnie pięć miesiący swojego życia w domu opieki "Złota Jesień". Jestem bardzo wdzięczna dyrektorowi ks. J. Nodze oraz wykwalifikowanemu personelowi opiekującemu się moją mamą. Mama była osobą wymagającą całodobowej opieki, jakiej nie byłabym w stanie zapewnić jej w domu. Przychodziłam do mamy w odwiedziny do domu opieki.Mama miała czasem przebłyski lepszej świadomości i wówczas miałam z nią lepszy kontakt.
Nie zapomnę jej słów, które wypowiedziała podczs wieczoru Wigilijnego, odbywającego się w domu opieki:"Jestem tutaj szczęśliwa, mam wielu znajomych i przyjaciół."
Ile razy nie przyszłam do niej, uśmiechała się i cieszyła widząc mnie, chociaż już nie bardzo mogłam się z nią porozumieć słowami.
W domu opieki znajduje sie kaplica dla podopiecznych, gdzie odprawiana jest codziennie Msza Św. oraz różaniec. Gdy oddawałam mamę do domu opieki, odprawiana była Msza Św. za jedną z podopiecznych w dniu jej imienin.
Innym razem, gdy przyszły do mamy sąsiadki w odwiedziny, trafiły na koncert dla podopiecznych.
Myślę, że pobyt mamy w tym domu przedłużył jej trochę życie, dzięki fachowej opiece przede wszystkim pielęgniarek oraz lekarza.
Jeszcze raz bardzo dziękuję wszystkim, całej obsłudze "Złotej Jesieni", a w szczegółności księdzu Julianowi Nodze.
2012-01-03 22:32
Jesli jest tak dobrze to dlaczego ks.Noga nie wpuścił TVN aby pochwalić się tymi rzekomo wspaniałymio warunkami. Widocznie się obawiał aby ludzie nie pokazali swoich odlezyn i wcale nie chodzi tu o zaniedbania personelu. Braki i warunki w jakich ci chorzy przebywaja wykazane w innych wpisach są jak najbardziej prawdziwe, wiarygodne i wstrzasające. Jesli rodzina pozbywa sie z domu rodziców jak niepotrzenych przedmiotów to nie dziwi ich pochlebna opinia /aby uspokoic własne sumienie/.Zapominają że będą starzy i w przyszłości ich dzieci zgotują im tak haniebną starość,nasladując własnych rodziców. Ale kto sie nadtym zastanawia będąc w miarę sprawnym?
2012-11-23 12:43
Widocznie jesteś osobą ,która nigdy nie opiekowała się na co dzień osobą chorą , więc nie wiesz jakie to jest wykańczające psychicznie i fizycznie, więc nie oceniaj "córki".
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy