Pan Dariusz kilka godzin czekał przed izbą Szpitala na Srebrzysku w Gdańsku na przyjęcie na oddział. W tym czasie mężczyzna miał trzy ataki padaczki. Już podczas pierwszego upadł, uderzając głową w beton. Jak relacjonuje jego rodzina, mężczyzna, czekając na pomoc, dostał jedynie zastrzyk z relanium. Dopiero po kolejnych atakach i utracie przytomności wezwano pogotowie. Pan Dariusz w ciężkim stanie z urazem głowy trafił do na Oddział Ratunkowy, mimo reanimacji i pomocy lekarzy z UCK nie udało się go uratować.
2020-09-15 18:45
Coraz bardziej zarysowywuje się podział
Na nielicznych bogatych, którzy mają zapewnioną
Szybką fachową pomoc i resztą
Która traktowana jest per noga
2020-09-15 22:31
2020-09-15 22:53
I sam posłuchaj jak tam wszystko cudnie pachnie i wygląda. Oprócz opozycji oczywiście. Bo tak to coraz bardziej przypomina KRLD.
2020-09-17 17:40
2020-09-15 18:56
Norma na sorach, czekaj osiem godzin, może ktoś ciebie zbada, jak szybciej nie umrzesz.
2020-09-15 19:22
Siedziałem na krześle, nikt się mną nie interesował, a noga sobie puchła. Opaska zielona, więc luz.
I było to przed covidem.
2020-09-15 22:40
Rozległym zapaleniem wyrostka 6 godzin. Szpital Zaspa Sor. Zapytali się dlaczego pan taki smutny?
Trzeba się cieszyć zapalenie wyrostka jest potencjalnie smiertelne.
2020-09-15 19:19
A u prywatnego lekarza zajmuje to dwie minuty, nie dwie godziny.
2020-09-17 06:48
Tam kovidu nie ma tam jest kasa
2020-09-15 19:23
zespoły ratownictwa medycznego, o których mowa w art. 3 ust. 10 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2017 r. poz. 2195) podejmują medyczne czynności ratunkowe w warunkach pozaszpitalnych w celu ratowania osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
Od powyższej zasady nie ma wyjątków i zespoły nie mogą być dysponowane do pacjentów przebywających na leczeniu w warunkach szpitalnych.
2020-09-16 10:11
Tylko że ten człowiek nie był formalnie jeszcze pacjentem tego szpitala. A poza tym w tym szpitalu nie ma możliwości specjalistycznej pomocy typu RTG TK usg więc chory musi być przewieziony do innego szpitala który posiada taki sprzęt aby zdiagnozować chorego.
2020-09-15 19:41
przepisy obligują szpitale do zapewnienia transportu sanitarnego na rzecz swoich pacjentów, w tym także na rzecz pacjentów w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w razie konieczności ich przewiezienia do innych podmiotów leczniczych. Zadań tych nie mogą realizować zespoły ratownictwa medycznego. Koszt takiego transportu mieści się w kosztach świadczenia opieki zdrowotnej zakontraktowanego u danego świadczeniodawcy. Obowiązek zapewnienia transportu sanitarnego powstaje wraz z momentem rozpoczęcia realizacji umowy, zawartej przez szpital z Narodowym Funduszem Zdrowia. Transport sanitarny powinien być zabezpieczony w taki sposób, aby istniał natychmiastowy dostęp do zespołu transportowego dla wszystkich pacjentów szpitala wymagających pilnego przewiezienia do innego podmiotu leczniczego.
2020-09-15 19:54
poradnię, jak mają... jeden! jednocześnie tyle miejsc! A dyspozytor tez powinien dostać wyrok, powinien zadysponować śmigłowiec, jak nie miał kogo, a nie głupio dyskutować.
2020-09-16 11:38
A jak dyspozytor ma zadysponować śmigłowiec, jeśli ten nie ma gdzie wylądować? A nie może też podjąć pacjenta z ratownikiem pozostając w zawisie?
Co proponujesz w takiej sytuacji? Ma wylądować kawałek dalej? Ok, a kto i czym wtedy dowiezie pacjenta do śmigłowca?
Wszyscy nagle wszystko zaczęli widzieć jako czarne i białe.
2020-09-15 20:00
W takich sytuacjach dyspozytor pogotowia pyta ; mozecie przywiezc pacjenta? - bo decyduja minuty i sekundy a nie wdawac sie w przepychanki...oj grubo bedzie ,grubo..na szczescie wiekszosc tych rozmow jest nagrywana i bedzie dowodem w sadzie ..tylko zycia to juz nikomu nie wroci.Polska sluzba zdrowia i jej pieprzone procedury-skorio stracil przytomnosc to dzwoni sie po erke a nie pakuije w klienta relanium i liczy na cod tym bardziej ,ze wyrznal baniakiem w beton.Gdyby to ktos z mojej rodziny tak zostal potraktowany -latali by tam lapiduchy jak wiatraki w cyrku Monthy Paytona.
2020-09-15 20:17
Też tam kiedyś pojechałam, bo mąż alkoholik doprowadził się do granic wytrzymałości i miał mocne drgawki, nie potrafiliśmy sobie z tym poradzić, byłam przerażona wożąc męża od szpitala do szpitala. Na srebrzysku kazali nam najpierw czekać, a potem się nas pozbyli i zostałam z tym całkiem sama. Szpitale psychiatryczne w Polsce to jakiś koszmar...
2020-09-15 22:18
że masz takiego męża
2020-09-16 11:05
gdybys się rozwiodła miałabyś napewno lepsze życie niż jeżdzenie z alkoholikiem z drgawkami po szpitalach.
2020-09-16 17:50
Taki stan miał tylko 3-4 razy w życiu, były to nawroty. Mąż nie pił kilka lat, teraz miał nawrót, ale przeżył i tak od nawrotu do nawrotu. Kocham go, bo całe swoje życie starał sie dbać o nas, miał też ciężkie przeżycia w przeszłości i nieleczona depresję. Tak się kończy zapijanie jej. Nie zostawię go, bo szczerze go kocham mimo wszystkich trudności jakie przeszliśmy. Wiem, że dla nas zrobiłby wszystko. Człowiek nie jest robotem, dlatego musimy być dla siebie wyrozumiali i nie możemy rezygnować z miłości, gdy pojawiają się trudności. To wszystko nas osłabia i jednocześnie umacnia. Alkoholizm jest chorobą. My jako rodzina dajemy mu siłę, żeby wytrwał, on daje siłę nam w codziennych sprawach. Prowadzimy normalne życie, jesteśmy szczęśliwi. Co kilka lat niestety zdarza się gorszy okres, ale trwa krótko, bo wystarczy kilka dni i jest stan zagrożenia życia. Wiem, że są trzy opcje: będzie kolejny nawrót, nie będzie już nawrotu i wytrwa w niepiciu, albo... zapije się na śmierć. Mąż nigdy nie był agresywny, kocha dzieci i spędza z nimi czas. Piszę to dlatego, bo nie każdy alkoholik musi być skreślony. To najczęściej choroba duszy i powinniśmy wspierać takie osoby i dawać im szansę. Nie będę udawać, że te zdarzenia nie miały wpływu na moją psychikę, ale stresy w życiu chyba są nie do uniknięcia. Tu i teraz jestem szczęśliwa. To szczęście być z kimś prawie 20 lat, kochać i być kochanym. Nikt nie mówił, że miłość jest łatwa... Nie poddawajcie się, gdy macie kłopoty w małżeństwie. Przypomnijcie sobie, dlaczego się kochaliscie, co lubicie w drugiej osobie.
2020-09-17 09:09
Po części można się zgodzić ludzie nie są idealni a nad związkiem trzeba pracować. Sama jestem ponad 15 lat po ślubie i mam 3 dzieci. Natomiast nie wyobrażam sobie dla moich dzieci traumy życia w rodzinie alkoholowej. Wiem co to znaczy tym dobitniej, że sama po części z takiej pochodzę. Po części bo moja mama ze względu na alkoholizm ojca rozwiodła się z nim zanim skończyłam 2 latka. Z tym że tak jak przedmówczyni bardzo go kochała i postanowiła dać mu szansę bo nie pił. Byłam wtedy w szkole podstawowej. Mój ojciec też nie był agresywny jak wypił ale dla dziecka, które żyło w normalnej rodzinie i nie wytworzyło typowych mechanizmów dla osób współuzależnionych "upadki" mojego ojca były straszną traumą. Jestem wdzięczna Mamie że wybrała ponownie mnie i moje dobro a nie portki
2020-09-17 09:40
Dzieci nigdy nie byyly świadkami upadkuow taty. Kiedyś mąż przeprowadził rozmowę ze starszym synem żeby go przestrzec i przyznać się że miał problem. Często rozmawiają na różne tematy, tak szczerze od serca. Gdyby odbijało się to na dzieciach w jakikolwiek sposób, z pewnością bym na to nie pozwoliła. Widzą tatę jako osobę niepijaca, bo nie pije. Przy dzieciach stara się być wzorem i motywuje ich do zdrowego stylu życia. Nikt by nie pomyślał, że mój mąż, sportowiec na codzien, jest alkoholikiem. Trzeźwym alkoholikiem z upadkami co kilka lat.. Uważam, że jest wspaniałym ojcem i nie zamieniłabym go na żadnego innego. Rozumiem, że w innych rodzinach są trudniejsze przypadki, ale to chyba w tych, w których było źle już wcześniej, w których być może nie było miłości i szacunku lub w których brak jest motywacji do bycia trzeźwym.
2020-09-17 23:14
Bullshit. Nigdy ojca pijanego nie widziałam, o alkoholizmie dowiedziałam się lata po jego śmierci, a jestem podręcznikowym DDA. Podświadomie zawsze się wie.
2020-09-18 13:12
Bardzo mieszane uczucia budzi u mnie ta wypowiedz, podziw, współczucie, strach, zazdrość, że wymienię te najsilniejsze. Z całego serca życzę powodzenia, pogody ducha.
2020-09-18 21:02
Dzięki wielkie. Tobie również życzę wytrwałości i siły oraz poczucia sensu życia.
2020-09-15 20:47
2020-09-15 20:49
Pewnie nie... Kolejny z efektów braku dekomunizacji w służby zdrowia, policji i uczelni po 89'
2020-09-15 22:15
Oj! Na kolejną "Trylogię" by tego starczyło...
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy