O stanie przedcukrzycowym mówimy wtedy, kiedy wskazania poziomu cukru we krwi wybiegają poza górną normę, ale jednocześnie nie są jeszcze na takim poziomie, żeby zdiagnozować cukrzycę typu 2. Jego objawy nie są wyraźne, dlatego osoby znajdujące się w grupie ryzyka powinny regularnie kontrolować poziom glukozy. Dzięki szybko wykrytemu stanowi przedcukrzycowemu mamy możliwość przyjmować leki i stosować odpowiednią dietę, dzięki której unikniemy zachorowania na cukrzycę.
tak, przerodził się w cukrzycę
21%
tak, ale dzięki odpowiednim czynnościom udaje się zapobiec cukrzycy
30%
nie wiem, nigdy tego nie sprawdzałem
22%
nie, regularnie się badam, zdrowo odżywiam i ćwiczę
14%
nie, nie jestem w grupie ryzyka
13%
- W stanie przedcukrzycowym w organizmie występują zaburzenia gospodarki węglowodanowej. Wystąpienie takiego stanu jest głównym czynnikiem ryzyka rozwoju cukrzycy, która przez Światową Organizację Zdrowia została jako pierwsza niezakaźna choroba uznana za epidemię XXI wieku. WHO podaje, że do 2030 roku cukrzyca stanie się siódmą przyczyną zgonów na świecie. Obecnie szacuje się, że liczba osób, u których nie zdiagnozowano jeszcze stanu przedcukrzycowego może przewyższać liczbę chorych na cukrzycę nawet kilkukrotnie. Grupą zwiększonego ryzyka rozwoju cukrzycy są osoby z nadwagą i otyłością oraz takie, u których w rodzinie występowały przypadki cukrzycy - mówi dr n. med. Marzena Podgórska, prorektor Wyższej Szkoły Zdrowia w Gdańsku.Jak wyjaśnia, najważniejsza w uniknięciu cukrzycy jest profilaktyka, konieczne jest podnoszenie świadomości społeczeństwa na ten temat. Dlatego powstają różne kampanie między innymi pod hasłem "Stan przedcukrzycowy - stan alarmowy!", działa Kampania Edukacyjna Niebieski Pasek pod patronatem Stowarzyszenia Edukacji Diabetologicznej, Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego oraz Koalicji na Rzecz Walki z Cukrzycą.
- Społeczeństwo musi wiedzieć, jak dużą rolę odgrywa regularne badanie poziomu glukozy we krwi. Ruch i prawidłowa dieta nie są na receptę, więc możemy od razu wprowadzić je w nasze życie - nie tylko unikniemy cukrzycy, ale także wielu innych chorób - dodaje dr n. med. Marzena Podgórska. Objawy
- Stan przedcukrzycowy (prediabetes) jest bardzo groźny, gdyż w zasadzie nie daje żadnych klinicznych objawów, a w organizmie zachodzą już patologiczne zmiany w mikronaczyniach krwionośnych. Zbagatelizowany nieuchronnie prowadzi do rozwoju pełnoobjawowej cukrzycy. Diagnozuje się go za pomocą badania stężenia glukozy we krwi na czczo (wynik pomiędzy 100 a 125 mg/dl) lub badania doustnej tolerancji glukozy (wynik w 120 minutach pomiędzy 140 a 199 mg/dl), którym powinny regularnie poddawać się osoby: z nadwagą, mające cukrzyków wśród najbliższych członków rodziny, osoby z nadciśnieniem lub innymi chorobami sercowo-naczyniowymi, u których stwierdzono dyslipidemię, prowadzące mało aktywny tryb życia, a także kobiety, u których wystąpiła cukrzyca ciążowa lub które urodziły dziecko o wadze powyżej 4 kg oraz z zespołem policystycznych jajników - mówi dr n. med. Katarzyna Kocbuch, prodziekan Wydziału Fizjoterapii i Nauk o Zdrowiu Wyższej Szkoły Zdrowia w Gdańsku.
Wczesne zdiagnozowanie stanu przedcukrzycowego umożliwia uniknięcie wystąpienia cukrzycy. Bez podjętego leczenia i przede wszystkim odpowiedniego postępowania dietetycznego prawdopodobieństwo rozwinięcia się ze stanu przedcukrzycowego typu 2 jest ogromne.
- Inne określenie stanu przedcukrzycowego to nieprawidłowa glikemia na czczo albo nieprawidłowa tolerancja glukozy. Wynik 70-99 mg/dl to prawidłowa glikemia na czczo. Wynik między 100-125 mg/dl to nieprawidłowa glikemia na czczo. Natomiast wynik powyżej i równy 126 mg/dl to cukrzyca. Wyniki uzyskane po dwóch godzinach interpretujemy następująco: stan nieprawidłowej tolerancji glukozy diagnozujemy przy wyniku między 140 mg/dl - 199 mg/dl, a wynik powyżej 200 mg/dl daje już podstawę do rozpoznania cukrzycy tupu 2 - wyjaśnia Agata Szczerkowska-Malinowska, psycholog, dietetyk Centrum Dietetyki Żywienia i Zdrowia JemZdrowo.U niektórych osób mogą pojawiać się objawy podobne do objawów cukrzycy: wzmożone pragnienie, senność, zmęczenie, wzrost apetytu, zaburzenia w obrębie wzroku spowodowane retinopatią, wzmożone oddawanie moczu czy przewlekłe choroby nerek. U niektórych osób może wystąpić także rogowacenie ciemne w obrębie pach, karku, łokci i kolan.
- Najpoważniejszy czynnik ryzyka - poza predyspozycjami genetycznymi - to oczywiście nieprawidłowa dieta i nadwaga oraz mała aktywność fizyczna. Wpływ czynników ryzyka związanych z naszym stylem życia jest ogromny i jesteśmy w stanie w większości przypadków zapobiec rozwojowi stanu przedcukrzycowego i cukrzycy typu 2. Typowe leczenie farmakologiczne polega na podawaniu metforminy. Nie należy jednak zapominać, że jest to choroba dietozależna i sama farmakoterapia nie jest w stanie uzyskać prawidłowych wskazań poziomu cukru. Konieczna jest zmiana diety w kierunki diety o indeksie glikemicznym w średnich, a nawet niskich wartościach. Trudno też uzyskać prawidłowe wyniki bez obniżenia masy ciała do prawidłowych lub chociaż bliżej prawidłowych wartości. Aktywność fizyczna konieczna do wyrównania poziomu glukozy to minimum 150 minut tygodniowo - dodaje Agata Szczerkowska - Malinowska.
Dieta najlepszą profilaktyką
Po zdiagnozowaniu stanu przedcukrzycowego konieczne jest niezwłoczne wprowadzenie zbilansowanej diety oraz aktywności fizycznej. Zmiana stylu życia i nawyków żywieniowych ma na celu zapobiec rozwojowi cukrzycy. Aktywność fizyczna nie tylko pozwoli na redukcję masy ciała, ale korzystnie wpłynie na normalizację poziomu glukozy. Podstawą zbilansowanej diety jest regularność spożywania posiłków, na co należy zwrócić szczególną uwagę.
- W diecie powinny znaleźć się produkty bogate w błonnik, który nie tylko pozytywnie wpływa na perystaltykę jelit, ale także zmniejsza przyswajanie cukrów z pożywienia. Ponadto w diecie powinny znaleźć się produkty z niskim indeksem glikemicznym, takie jak surowe warzywa, pieczywo pełnoziarniste, wśród owoców np. awokado czy porzeczka. Należy z jadłospisu wyeliminować węglowodany proste, między innymi słodycze, napoje, dżemy oraz tłuszcze zwierzęce. Konieczne jest także ograniczenie spożywania soli - wyjaśnia dr n. med. Marzena Podgórska.- Przede wszystkim najefektywniej wpływa zmiana stylu życia polegająca na utracie przynajmniej pięciu proc. masy ciała, ograniczenia spożycia tłuszczów do 30 proc., w tym tłuszczów nasyconych do 10 proc, zwiększenie spożycia błonnika do 15 g na 1000 kcal oraz zwiększenie codziennej aktywności fizycznej do minimum 30 minut dziennie. U niektórych osób dodatkowo można zastosować farmakoterapię. Oczywiście po powrocie do zdrowia należy regularnie kontrolować poziom glikemii - dodaje dr n. med. Katarzyna Kocbuch. Osoby ze stanem przedcukrzycowym powinny zwracać uwagę nie tylko węglowodany, ale również prawidłową podaż tłuszczów, zwłaszcza jednonienasyconych kwasów tłuszczowych, które znajdują się głównie w oliwie z oliwek i oleju rzepakowym.
- Węglowodany spożywamy oczywiście pod postacią produktów pełnoziarnistych - pieczywo żytnie, ciemne kasze takie jak gryczana, pęczak, brązowy ryż. Zalecane owoce to głównie jagodowe niezbyt słodkie: maliny, truskawki, jagody. Mięsa chude: indyk, kurczak, wołowina. Ryby zarówno chude - dorsz, morszczuk, mintaj - jak i tłuste: łosoś, makrela, zawierające korzystne niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe czyli słynne omega 3 i omega 6. Z warzywami, poza tymi zawierającymi duże ilości cukru - jak marchew czy burak - oraz strączkowymi, mamy większą swobodę wyboru. Najlepszym odpowiednikiem takich zaleceń jest dieta śródziemnomorska w nieco odchudzonej wersji, bez tłustych mięs typu baranina i tłustych produktów mlecznych, takich jak jogurt grecki o zawartości tłuszczu 9 proc., i prawdziwej tłustej fety greckiej, która jest dużo bardziej kaloryczna od wersji serów typu feta, z tłuszczami używanym z umiarem, gdyż każda łyżka zdrowej oliwy ma aż 88 kcal - doradza Agata Szczerkowska. Oprócz jakości warto zwrócić także uwagę na ilość spożywanych produktów, bo spożywanie zbyt dużej ilości zdrowych produktów wcale nie da lepszego efektu.
- Wiele osób wpada w taką pułapkę: chcąc wpisać się w trend prozdrowotnego odżywiania jedzą po prostu nadmierne ilości, przez co tyją i paradoksalnie przyczyniają się do pogorszenia stanu zdrowia, dlatego umiar i rozwaga są kluczem do sukcesu - podsumowuje Agata Szczerkowska.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy