W krajach Europy Zachodniej rak piersi powoli staje się chorobą przewlekłą, tymczasem w Polsce cały czas rośnie śmiertelność tej choroby, która dotyka również młode pacjentki. - Niestety zdarza się, że pacjentki w młodym wieku trafiają do nas w bardziej zaawansowanych stadiach. Nowotwory piersi są wykrywane nawet od 18 roku życia, chociaż jest to rzadkość - mówi dr Joanna Kufel-Grabowska, onkolog kliniczny.
tak, badam się regularnie
56%
tak, ale sporadycznie
24%
nie, nigdy i nie mam tego w planach
11%
Z roku na rok rośnie liczba zachorowań na raka piersi, który dotyka również osoby przed 30 rokiem życia. Do wykrycia choroby w tak wczesnym wieku dochodzi najczęściej przypadkowo lub na skutek samobadania.
- W naszej klinice pojawiają się dziewczyny, które po prostu usłyszały, że trzeba się badać i przyszły na USG i wychodzi nowotwór w wieku 25 lat. Są dziewczyny, które odbyły już kilka konsultacji u różnych lekarzy, ponieważ diagnostyka u młodych jest trudniejsza i niekiedy trwa dłużej niż u starszych osób. Niestety zdarza się, że pacjentki w młodym wieku trafiają do nas w bardziej zaawansowanych stadiach. Nowotwory piersi są wykrywane nawet od 18 roku życia, chociaż jest to rzadkość - mówiła dr Joanna Kufel-Grabowska, onkolog kliniczny pracujący w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym w Gdańsku podczas konferencji edukacyjnej "Omejka", jaka została zorganizowana dla specjalistów i pacjentów przez fundację Omea Life.
20 proc. pacjentek z rakiem nie przekroczyła 50 roku życia
Obecnie profilaktyka w formie badań przesiewowych diagnostyki obrazowej jest skierowana przede wszystkim do kobiet w wieku powyżej 50 lat i poniżej 70 lat. Badanie mammograficzne powinno być wykonywane co dwa lata.
- Pozostałe kobiety nie mają takiej możliwości. Natomiast w całej Polsce istnieją poradnie chorób piersi i jest sposobność badania, kiedy kobieta coś wyczuje. Warto podkreślić, że około 20 proc. zachorowań to choroby do 50 roku życia. - mówi dr Joanna Kufel-Grabowska. U młodych kobiet częściej jest potwierdzana mutacja w genach zwiększających ryzyko choroby - mówi się o nawet 20-40 proc. Do czynników ryzyka zaliczamy płeć (chociaż choroba dotyka również mężczyzn), wiek, stosowanie przez ponad 5 lat hormonalnej terapii zastępczej czy otyłość w wieku pomenopauzalnym.
- Ważne jest to, żeby wykonywać samobadanie piersi. Nikt nie zna piersi lepiej niż dana kobieta. Najlepiej wykonywać je w pierwszych dwóch tygodniach cyklu, a najgorszy okres to tuż przed miesiączką. Trzeba robić to regularnie, bo badania wskazują, że w takim trybie kobieta jest w stanie znaleźć nawet małą zmianę - tłumaczy dr Joanna Kufel-Grabowska.
Rak piersi a obrzęk limfatyczny. Specjalny program dla chorych w UCK
COVID pogorszył sytuację
Niestety w polskiej onkologii jest cały czas wiele do naprawy w sektorze profilaktyki i leczenia chorób nowotworów. Tendencje dotyczące wzrostu zachorowań na raka piersi są obserwowane większości krajów, jednak w Polsce narasta problem śmiertelności.
- Polskę wyróżnia wzrost śmiertelności na raka piersi. W większości krajów Europy rak piersi staje się chorobą przewlekłą, a u nas niestety jest coraz więcej zgonów. Na pewno przyczynił się do tego też COVID-19, gdzie słyszeliśmy, że mamy zostać w domu, co oznaczało brak kontaktu z lekarzem. Przypomnę, że było zarządzenie prezesa NFZ, o tym by całkowicie zamknąć mammografię, która się praktycznie nie odbywała. Szpitale onkologiczne miały przerwy, a pacjenci narzekali na brak informacji i w konsekwencji zostawali w domu. Problemem jest brak odpowiedniej organizacji, koordynacji, edukacji i informacji. Młoda pacjentka z rakiem piersi jest zagubiona w systemie - mówi Dorota Korycińska, prezes Ogólnopolskiej Federacji Onkologicznej.
"Najsłabszym ogniwem jest pacjent"
Organizacje pacjenckie zwracają uwagę, że pomimo wprowadzenia do systemu koordynatorów diagnostyki i leczenia, chorzy cały czas nie mają pełnej informacji o ich działaniu.
- System jest tak silny, jak jego najsłabsze ogniwo, a bardzo często tym ogniwem jest pacjent, który mieszka daleko, nie może dostać się do lekarza, czeka w kolejce. Panie opowiadają, jak utrudniony jest dostęp do leczenia, gdzie muszą dokonywać wyboru czy czekać pół roku czy 8 miesięcy. Pacjentki mówią, że nie ma koordynatorów albo nie mają takiej informacji - szpitale onkologiczne nie mówią o tym. Chorzy dowiadują się od osób trzecich i dopiero po dopytaniu, okazuje się, że rzeczywiście taka funkcja istnieje - mówi Dorota Korycińska.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy