Jedni podjadają słodycze, inni zaczynają biegać, czytać książki czy chodzić do kina, jeszcze inni sięgają po kolejnego papierosa - na stres narażony jest dziś każdy z nas, każdy też inaczej sobie z nim radzi. Uprzykrza nam życie i ma wpływ na kondycję naszego organizmu. Warto pamiętać, że w walce ze stresem duże znaczenie ma nasza codzienna aktywność i dieta.
tak, robię to bardzo często
61%
w przeszłości zdarzało się bardzo często, teraz już nad tym panuję
6%
tak, ale sporadycznie
13%
nie wiem, może nieświadomie
7%
nie, nie mam problemu z zajadaniem stresu
11%
nie, praktycznie się nie stresuję
2%
Nie każdy stres ma jednak działanie destrukcyjne - to, czy przynosi nam korzyści, czy stopniowo wyniszcza nasz organizm zależy głównie od czasu jego trwania. Warto więc dowiedzieć się, jak je rozróżniać i radzić sobie z każdym z nich.
Ostry stres
Najsilniejszym rodzajem stresu jest ostry stres, który towarzyszy zazwyczaj traumatycznym wydarzeniom. Taki rodzaj stresu nie trwa jednak długo i - wbrew pozorom, jest uznawany za korzystny dla naszego organizmu. Dzieje się tak dlatego, że jesteśmy zmuszeni do szybkiej reakcji i przystosowania się do nowej sytuacji. Można powiedzieć, że działa mobilizująco - dzięki niemu stajemy się silniejsi i bardziej odporni.
Oprócz silnych, krótkotrwałych wstrząsów, pozytywnym przykładem takiego stresu jest wytężony wysiłek fizyczny, który chwilowo podnosi adrenalinę i sprzyja uodparnianiu się. Jeżeli jednak częstotliwość, czas trwania i natężenie przekraczają nasze normy, taki rodzaj stresu może mieć działanie wyniszczające.
Przewlekły stres
Znacznie gorszym rodzajem stresu jest ten przewlekły, który towarzyszy nam cały czas, bez przerwy. Takie chroniczne zjawisko niesie za sobą ryzyko wielu problemów zdrowotnych, chociaż objawy nie muszą być widoczne od razu. Niektóre z nich możemy zobaczyć znacznie później, bo nawet po kilku latach. Nieustanny stres "po cichu" wyniszcza nasz organizm, przyczynia się do powstawania stanów zapalnych, podnosi ryzyko występowania chorób sercowo-naczyniowych, autoimmunologicznych, depresji, cukrzycy typu II, nowotworów, a także przyczynia się do nadwagi czy otyłości.
- Stres jest tym czynnikiem, który może mieć bardzo negatywny wpływ na nasze zdrowie. Zaburzenia, które mogą powstać na skutek stresu to obniżona odporność organizmu, wzrost poziomu kortyzolu, czyli hormonu stresu, choroby z autoagresji - Hashimoto czy RZS, czyli reumatoidalne zapalenie stawów, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba wrzodowa żołądka, zaburzenia rytmu serca - mówi dietetyk Dominika Dietrich z Akademii Skutecznej Diety. Stres to nie tylko problem związany z gorszym nastrojem, ale coś znacznie poważniejszego. Aby zmniejszyć jego skutki można wspomóc się odpowiednim odżywianiem, które dzięki odpowiedniemu skomponowaniu składników podnosi poziom hormonów szczęścia i obniża poziom hormonów stresu.
Co jeść, żeby nie zajadać stresu?
Paczka ciasteczek, batonik czy pudełko lodów raz czy dwa razy w miesiącu, gdy nadchodzi psychiczny dół. Jest ktoś, kto w kryzysowej sytuacji nie sięgnął nigdy po "coś słodkiego"? Raczej nie. To niestety nic innego jak tylko zajadanie stresu.
Kochane jedzenie ma moc, niestety ulga nie trwa długo, w przeciwieństwie do konsekwencji. Dzieje się tak dlatego, że podczas stresu organizm wydziela w nadmiarze dwa hormony: adrenalinę i kortyzol.
Adrenalina przygotowuje organizm do wysiłku, natomiast gdy stres opada, jej poziom obniża się, jednak stężenie kortyzolu, a także hormonu odgrywającego zasadniczą rolę w metabolizmie węglowodanów - insuliny - nadal jest podwyższone. Przez to nasz apetyt na słodycze (węglowodany i tłuszcze) jest większy. To naturalne, bo ich spożywanie powoduje produkcję serotoniny - hormonu szczęścia.
Niestety o ile węglowodany złożone, które trawią się stosunkowo wolno, faktycznie zapewniają nam energię i dobry humor, to słodycze pomogą tylko na chwilę. A nadmierne zajadanie stresu, prędzej czy później, spowoduje przybierania na wadze, co może stać się powodem rosnącego niezadowolenia z własnej osoby. Co jeść, żeby tego uniknąć?
- Wiele osób jada nie tyle z powodu głodu, co odczuwanego napięcia czy stresu. W sytuacjach stresowych dochodzi do obniżenia poziomu magnezu i antyoksydantów w organizmie, głównie witaminy C i E, co skutkuje osłabieniem odporności i ogólnym zmęczeniem. W związku z tym warto zadbać, żeby w diecie pojawiły się produkty bogate w te składniki. Doskonałym źródłem magnezu są produkty zbożowe, nasiona roślin strączkowych, orzechy, kakao, czy też gorzka czekolada. Witaminę E można dostarczyć głównie z produktów pochodzenia roślinnego: oleje, oliwa z oliwek, orzechy, nasiona słonecznika, pestki dyni, awokado. Natomiast witamina C występuje m.in. w natce pietruszki, papryce - w szczególności czerwonej, żurawinie oraz kiwi - mówi Karolina Kaźmierczak-Siedlecka, specjalista dietetyki medycznej z Poradni Dietetycznej Dietoterapia.- Odstresowująca żywność to taka, która dostarczy wszystkich niezbędnych składników mineralnych i witamin. Osobom zestresowanym szczególnie poleca się produkty zawierające potas, który obniża ciśnienie krwi. Mogą w tym pomóc zielone koktajle wypijane na drugie śniadanie w pracy - dodaje Dominika Dietrich. Produkty, których nie może zabraknąć w diecie to takie, które zawierają magnez.
- Magnez to najcenniejszy pierwiastek dla zdrowia. Działa uspokajająco, poprawia pamięć i koncentrację. Źródłem magnezu są migdały, orzechy, ziarna - sugeruje Dominika Dietrich.Zacznij dzień od śniadania
Poranny stres może mieć wpływ na cały dzień, ale też na to, jak będziemy postrzegani. Dobrze więc oprócz wstania prawą nogą dzień zacząć od śniadania. Posiłek zjedzony do 40 minut po przebudzeniu daje nam energię do działania, zapobiega niekontrolowanemu podjadaniu oraz nadmiernemu spadkowi cukru we krwi, który powoduje senność i rozdrażnienie.
Wiadomo też, że człowiek głodny to człowiek zły, więc lepiej nie ryzykować.
Gdzie szukać hormonu szczęścia?
Wspomniana już serotonina odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu organizmu: wpływa na regulację ciśnienia krwi, zwiększa libido, poprawia samopoczucie człowieka. Niestety organizm nie potrafi sam jej wytworzyć.
- Serotonina jest bardzo ważnym neuroprzekaźnikiem, który jest odpowiedzialny za przekazywanie sygnałów pomiędzy neuronami, a także z komórek nerwowych do komórek mięśniowych. Serotonina jest hormonem tkankowym, aktywnym głównie w ośrodkowym układzie nerwowym. Odpowiedni poziom serotoniny gwarantuje spokojny sen, ciśnienie krwi w granicach normy, a także odpowiedni poziom energii. Do produkcji serotoniny niezbędny jest aminokwas tryptofan, tryptofan jest aminokwasem egzogennym, czyli takim, którego organizm nie jest w stanie sam wyprodukować. Aminokwas ten musi być dostarczony do organizmu z pożywieniem. Dobre źródło tryptofanu to banany, drób, ryby, orzechy, ser, fasola, jajka - tłumaczy Dominika Dietrich.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy